خودسازی درونی من

کتاب بادبادک باز رو پریشب شروع کردم و دو شب دارم وقت میذارم برای خوندنش.  وقتی میشنوم بعضیا چقدر اهل مطالعه هستن دلم میخواد مثل شون بشم .

تیله خیلی کتاب میخونه خوش به حالش .

منم دارم تو این مسیر تاتی میکنم فعلا . دوس دارم کتاب بخونم .

دیروز حال فیزیکی م اصلا خوب نبود . دقیقا وا رفته بودم . دلم نمیخواست سر کار هم برم . اما چون موندن هم فرصت استراحت بم نمیداد و بیشتر حرف میشنیدم .... یه قرص خوردم و فول انرژی رفتم سر کلاس . خودمم باورم نمیشد که این همون دختر خسته و بی جون نیم ساعت قبل .

حس خوبی درونم جاری شد و حالم خوب شد .

یه چیزی حس میکنم تو وجودم که درونم رو خودسازی میکنه . مثل سلول های زنده ای که جای سلول های مرده رو میگیرن بدون اینکه من بفهمم . بازم شکر که چنین چیزی تو وجودم هست .

ریحانه جان امروز باید برم باشگاه . اومدم بت جواب میدم . ممنون عزیزم.

پ.ن . بچه‌ها قرصی که من خوردم انرژی زا نبود ها . که فکر کنید اون منو فول کرد . نه . قرص نوافن خوردم چون سردرد گرفته بودم و میخواستم تا شب سرکلاس باشم دووم نمی آوردم برای همین خوردم و خدا را شکر زود خوب شدم و انرژی گرفتم .

امروز وا رفتم

دیشب به دلایل مشخص و غیر مشخص درست نخوابیدم . دم صبح خوابم برده بود که دیدم داداش اومده تو اتاق و منتظر من بلندش کنم . به جون کندن و کلافگی بیش از حد از سرنوشت نحسم خودم رو از جا کندم . رختخواب م جمع کردم . خواهر رو بلند کردم بعدش داداش.  جاهاشون جمع کردم و تا کار خواهر انجام دادم حتی اشتهای صبونه خوردن نداشتم به زور دو لقمه نون پنیر و کمی چای خوردم . دستم درد میکنه و گاهی سر میشه .

امروز خالی از انرژی م . حتی به اجبار و ترس از دست دادن زمان پای طراحی نشستم . دقیقا من الان وا رفتم .

روزی که مامانم خدا نکرده نباشه حال و روز من بدتر از این خواهد بود .

اصلا یعنی چی که یه خونه دو تا مریض و شایدم بیشتر داره .

هدف خدا چی بوده . هدفش هرچی هست ظلم کرده .

امروز ته دلم خالی از حضور و حتی حس حال و روز بهتر و امید بیشتره.  فکر نکنم خبری باشه.

من قوی هستم

نوشتنم نمیاد چند روزه .

مثل همیشه دنبال ایجاد وقت و فرصت برای طراحی هستم .

دو هفته ای میشه که سعی میکنم شب قبل خواب یکی دو ساعت کار کنم . صبح هم که باشگاه نداشته باشم میشینم پای طراحی .

از یوگا لذت میبرم چون تمرکز بیشتری روش میکنم .

بقیه روز طبق روتین پیش میره. 

داداشم امروز بخیه ش باز کرد . اما از همون روز درد تو پهلو و شکم و کمر داره . میگه دردش زیاده و کلافه شده . انگار وقتی افتاده کمرش بدجور چرخیده . سه روزی هست به خودم جرات دادم براش بادکشی کنم . میگه کمی بهتره . امیدوارم که خوب بشه . اگه خدایی نکرده زمین گیر بشه داغون میشه . منم خداییش دیگه جون و توان پرستاری بیش از این رو ندارم .

حالم خوبه . راضی ام . اما گره های کور زندگی م خیلی زیادن. 

بدجور زندگی تو خونه م سخت و طاقت فرسا میگذره. 

من خودم رو بین نقاشی و طراحی و دل مشغولی هام گم میکنم .

من زندگی رو هل میدم که پیش بره .

اما نمیدونم تا کی میتونم ادامه بدم .

نقاشی زیرپوستی

امروز کائنات رو به کار گرفتم و شرایط کلاس نقاشی تو ساعت 3 ظهر رو جور کردم و داداشم منو برد رسوند و بعدش از اونجا رفتم سر کار . اگه نمیرفتم تا حداقل ده روز دیگه که استادم برمیگرده خیلی ناخوش و بی حوصله میشدم.  و اینکه کلاس جبرانی امروز رو از دست میدادم خیییییییلی ناراحتم میکرد .

اما خدا را شکر حرفش پیش کشیدم و مشکل خاصی نبود . همیشه مشکل بزرگ آقاست.  که اونم دعا کردم موقع رفتن خواب باشه و دعام گرفت

رفتم و یه دنیا لذت بردم . کارم به چشم استادم هم بهتر بود . و ایرادی نگرفت.  با انرژی رفتم سر کار . البته چون عادت دارم ظهر حداقل یه چرت بزنم و امروز فرصتش نبود کمی خسته بودم . اما الان مثل هالک انرژی دارم .

من یه عدد دختر  عاشق نقاشی هستم .

خدایا شکرت بابت این توانایی و فرصتی که بم دادی .

تعطیلی و کنسلی خر است

وقتی تمام روزای هفته رو پاس میکنم که به شنبه بعدی برسم و کلی تو تکاپوی کار نقاشی میفتم و ذهنم پر از یه دنیا دغدغه ست ،کنسلی کلاس خیلی حالم رو میگیره.  و یه هفته ذوق م فنا میره .

استادم خبر کرد که میخواد بره مسافرت و شنبه کنسله.  گفت فردا برم پیشش البته ظهر که من کلاس دارم . گفت 3 ظهر بیا.  که باز برام امکان پذیر نیست.  شاید شنبه یکشنبه هفته بعدش برگردن.  یعنی عملا دو تا شنبه رو بی کلاس طراحی باید سر کنم .

خب باید از این فرصت استفاده کنم و کاری که تو دستمه به بهترین حالت کار کنم و چند تا آناتومی هم بکشم .

تمام این روزها ذهنم لحظه به لحظه درگیره اینه که فلان ساعت چه کنم چه نکنم . کی ترجمه کنم . کی طراحی کنم . کی کار خونه کنم . کی استراحت کنم.  کی ترجمه . کی برم پیش دوستم . گاهی از این همه دغدغه و نگرانی های ذهنی م کلافه میشم . حالا اگه این وسط یه چیزی یا یه کسی برنامه ت عوض کنه کل این برنامه ریزی و حرص خوردنت بی نتیجه و بی فایده میشه .

تعطیلی های کاذب هم قوز بالا قوزه.  یعنی عملا من هیچ کاری نمیتونم بکنم و همه زمانم به پا شدن و نشستن ها سر میشه .

چند شب که یا ترجمه میکردم یا طراحی که تا 12 شب کار میکردم   . یعنی دوباره موتور کار تو این ساعت رو روشن کردم که از زمانم بیشتر استفاده کنم .

هنوز کتاب بعدی رو شروع نکردم . و این ضعف منه .

طرح جمجمه خیلی کار دلچسبی به نظرم نمیومد اما حالا دارم با علاقه رو اون کار میکنم و خودم حس میکنم که سایه هام بهتر و لطیف ترن .

حال دل آدم خوب باشه همه چی حله. 

من میتونم از سخت ترین شرایط هم رد بشم و پیش برم .