بهشت آخر

پنجشنبه آخر سال 

عید اول 

واژه های جدید ۱۴۰۱ بودن برام 

اسفند امسال بوی عید حس نکردم به چندین دلیل از جمله عزا دار بودن بعضی از هموطنان بخاطر جوون هاشون

خرید عید نکردم .

شیرینی نپختم .

سفره هفت سین پهن نمیکنم  .

و بخاطر چیزی که درون من ریشه داره و نمیشه انکارش کرد .

بله همون پدر سخت گیری که امسال نیس .

شاید فقط گیرهای از نوع آخر سالی ش تو سرم داره تکرار میشه و نه یه حرف و خاطره خوب ، اما ریشه کار خودش رو میکنه و غمش سنگینی میکنه .

شاید اسفند سال بعد اینجور نباشم و خیلی حس ها درونم خاموش شده باشه.

امروز از صبح سر پا بودم . قبل از ۳ ظهر تا طرفا ۶ عصر زیر آفتاب داغ تو خاکستون بودیم . خیلی شلوغ بود . 

و همه پای دیدار عزیزی ، به غم نشسته بودند . 

و ما آدم ها چنگ میزنیم به هرچیزی که شاید آرام مان کند ،

شاید مرحمی  پیدا کنیم  بر زخم دل آشفته ،

قطره اشکی که سراب دلمان را از تشنگی برهاند 

و 

سنگی که آغوش مان را پر کند 

و 

سنگی که آغوش  مان را پر کند 

و 

و 

و 

سنگی که روزی خودمان را به آغوش ابدی خویش بخواند 

و ما هم سفر کنیم به دیار ابدی .

امسال برای خودم میخوام ویژه دعا کنم . سالهاست برای خودم دعا نمیکنم و سالهاست دست شستم  از چادر نماز و سجاده خودم . 

اما امسال ویژه برای خودم دعا میکنم و تعیین میکنم که چی میخوام .