درخت نباش ..

صبح خیلی قروقاطی نوشتم . آخرش یادم افتاد که اصل حرف رو نزدم . 

اینکه گفتم کجا بدنیا بیای خیلی رو زندگیت و شخصیتت تاثیر داره ..  

و خواستم بگم من این همه سال تو این زبانکده کار کردم ... چرا هیچ وقت به این فکر نکردم که میتونم جور دیگه ای هم کار کنم .. مثلا برای آیلتس  یا  تدریس کنکور... اما به محض اینکه وارد قلم چی شدم ، یه هدف جدید پیدا کردم ، یعنی کل روز و شب درحال بررسی کتب و کانال های مختلف هستم . 

دنبال کتاب های زبان انگلیسی  دبیرستان  هستم گیرم نیومده ، حتی تو دیوار و شیپور .. دسته دو هم بود اوکیه .. چون من باید از پایه ۱۰ شروع کنم به ارزیابی محتوای کتاب و بررسی تکنیک های تست زنی . 

پی دی اف ها رو دارم .. دیگه اگه گیرم نیاد مجبور میشم کپی کنم . 

یه کتاب هم برای زبانکده سخن جدید میخوام که از دیجی کالا قیمت مناسب تر پیدا کردم . 

آره داشتم میگفتم ، به محض تغییر محیط ، یه هدف جدید و انگیزه درون من ایجاد شد .. تو شرایطی که فکر میکردم دیگه کار خیلی مهمی ازم برنمیاد .  پس ببینید چققققدددرررر مهمه کجا بدنیا بیای و کجا زندگی و کار کنی . کجا سیگنال پیشرفت وجود داره و تورو تو مدار خودش بکشه . و برعکس کجا حس کنی دیگه بیشتر از این از پست برنمیاد . 

متاسفانه این اتفاق برای من خیلی دیر افتاد ، ولی من حتی الان هم آماده تلاش کردن بیشتر هستم . گاهی واقعا خسته میشم حتی چند روز پیش ، گفتم ساره تو تا کی باید تو سر بزنی برای یه قدم جلو رفتن و یه مقدار پول بیشتر ... منم میبُرم .. منم داغون میشم . مثل همه آدما .

یعنی اینقدر دلم میخواد یه روزی بشم مدرس کنکور قلم چی . این هدف شاید به ظاهرش ساده بیاد یا حتی از اون بزرگتر هم وجود داشته باشه ، اما من دوسش دارم ، و خیلی آسون نیس اتفاقا ،  مشاوره تحصیلی  گفته یک سال باید روش کار کنی  ، هر ویدئویی که دانلود میکنم بالای یه ساعت و نیم هست و میشینم با دقت و علاقه نگاه میکنم و نکته برداری میکنم .  لازمه یه سری کتاب تست از یکی دو تا استاد درجه یک ، بخرم و کار کنم .  

از اونور هم  مرتب جزوه نویسی میکنم برای کتاب نهم که فعلا باید درس بدم . یعنی اونقدر منابع و مطلب جمع کردم که کی فرصت کنم همه رو چک کنم خدا میدونه . 

تا جایی که میتونید جاتون رو عوض کنید ، ایها الناسی که هنوز به سن من نرسیدید و شور جوونی سرمایه آینده تونه . 

من یه عمر درخت بودم و یه جا ریشه زدم . ریشه م گند زده و درخت دیگه میوه نمیده . 

ترس یکی از چیزایی بود که منو درخت کرده بود .. چیزی که این بار به خودم گفتم باید بش غلبه کنم . و خدا رو شکر که روزنه ای باز شد .