اولین موفقیت ۱۴۰۰

دیروز جلسه اول کلاسم رو تو قلم چی شروع کردم. 

خیلی خوب بود . کلاس حضوری بعد از دو سال حال دیگه ای داشت ، البته خداییش  چون خیلی وقت  بود که زمان طولانی سرپا نمونده بودم،  حس کردم خیلی خسته شدم ، چون دو تا سکشن بود که رب ساعت هم بین شون استراحت داشتم . بین دو سکشن هم کل کلاس ضدعفونی شد . 

بگم براتون که چقدر فرم کارم برام گشاد شده بود . هی باید شلوارم میکشیدم بالا هی سر می‌خورد.  باید براش ساسون بگیرم . 

امیدوارم  زود تایمم پر بشه،  کمتر تو خونه باشم . 

 ( نگاه نیس که ، شلاق ِ   زبون نیس که  نیش عقرب است ‌ ) 

 دیروز اون تراکتی که برای معرفی من تو پیج قلم چی گذاشته  بودن رو گذاشتم تو وضعیت  خودم ... اصلا فکر نمیکردم اینقدر تبریکات بم برسه اینقدر همه خوشحال بشن و برام آرزوی موفقیت کنن .  بعضی از شاگردا و خانواده ها هم پرسیدن شما از اینجا بری ( زبانکده فعلی رو میگن )  ، ما کجا بریم یا دیگه دوس نداریم اونجا بمونیم . منم گفتم شما محبت دارید ولی اگه دوس داشتید میتونید بیاید تو مرکز قلم چی اونجا با هم ادامه میدیم . 

مدیر زبانکده جدید رو اسمش میذارم آقای سخن ،  

آقای سخن داره برنامه هاش و کلاس بندی هاش میکنه و نیروهای خوبی تو لیستش داره اونجور که آمارش بم داده .. خداییش ما چند سال از بعد رفتن ایشون از زبانکده ، با هم ارتباط  کاری مون داشتیم و همیشه بش گفتم منو عین خواهرت بدون و هوام داشته باش ، اونم خیلی دلسوزه  و میگه هرکاری بتونم میکنم برات.  و همیشه منو در جریان فعالیت های راه اندازی  زبانکده ش می‌گذاشت  و تو خیلی چیزا نظرم می‌گرفت،  خیلی هم دوس داشت که مدیریت  کارو من بگیرم که تجربه م زیاده و تخصص  زبانی هم دارم . گفت خیلی به کمکت احتیاج دارم . 

چندتا از نیروهاش،  همکارای چندین سال قبل من تو زبانکده بودن که بخاطر پرداختی های پایین ، رفته بودن جای دیگه و الان هر کدوم کلی سابقه داره . 

و  اکس رئیس من ،  ( رئیس زبانکده که دارم درمیام ازش ) ، به هر کدوم از قبلی ترها رو زده ، کسی قبول نکرده ،  البته منشی خانم دیگه به من خیلی آمار نمیده ، اما خود همکار زنگ میزنه با من مشورت میکنه که چی شده آقای رئیس  منو دعوت به همکاری کرده و چقدر میده ... وقتی گفتم چهاردهههههه هزززززاااااارررررر توووومننننن. ‌‌..  هنگ کرده و گفته این با خودش چی فکر میکنه . 

و همه تعجب که چرا من هنوز اونجام و بعدش متعجب تر که بالاخره  منم دارم از اونجا درمیام

خود رئیس  یکی از کلاسای بزرگسال منو گرفته که تدریس کنه ... یعنی تا این حد تنها شده.  فعلا همون دو سه نفر موندن که اونام کلا کلاس زیاد نمیگیرن . نمیگم خوشحالم  از این حالش ..‌ اما هیچ کس مثل من تو این سالها اینقدر  اونجا زحمت نکشید و هیچ کس تو این دو سال کرونا اونقدر هواش رو نداشت . من حتی از نظر روحی بش انرژی میدادم و میگفتم دوس ندارم ببینم شما ناراحت هستید و احساس شکست میکنید.  ما دوباره اینجا رو مثل سال‌های قبل پررونق میکنیم ، اون سالها که نمیشد از حجم جمعیت راه باز کرد . 

ولی اون به زور سه ماه پیش فقط ۱۲۰۰ به حقوقم اضافه کرد . 

ولی اون پشت منشی ش رو گرفت وقتی فقط اشاره به بی نظمی های رفت و آمدش کردم .

ولی اون سعی نکرد تو آخرین مکالمه حرفی بزنه که یه خاطره نو و قشنگ تو ذهنم جا بدم .

بهرحال هرچی بود .. گذشت و من الان ۱۶ سال سابقه کار دارم که خودش کلی میتونه تو معرفی من تاثیر گذار باشه . و ممنونم  ازش بابت هرچی که از خودش و محیطش یاد گرفتم و تجربه شد برام. 

و این مسیر جدید رو با انگیزه و علاقه پیش میرم و از حالا درحال برنامه‌ ریزی برای پیشرفت های تخصصی تو کار و رشته خودم هستم  ، نباید موتورم بایسته،  حتی اگه به تِرتِر و پِت پِت بیوفته اما نمیذارم خاموش بشه . 

و اینو میشه اولین موفقیت سال ۱۴۰۰ نامید . 

همیشه تو خلوت هاتون با خدا منو هم یاد کنید ،  شما نزدیک ترین دوستای من هستید . خیلی نزدیک تر ، جوری که شما اینجا خیلی چیزا میدونید که دوستای صمیمی من نمیدونن .