نه شکر و نه کفر

دو روزه دور تا دور کمر و شکم مامانم حجم زیادی سوختگی و تاول های ریز زده ، چند تا مطلب خوندم ببینم چیه و چکار کنم . پماد سوختگی خودم رو بش دادم و پشت کمرش رو خودم باید می‌مالیدم براش چون دستش نمیرسه . 

ولی گفت بدن‌ درد هم داره ... 

آخه گناه من چیه که اینجوری گرفتارم. 

از خودم برای خودم چیزی باقی نمونده و راه طولانی .

بخدا کمر خودم هنوز خوب نشده   . حتی یه لیوان آب کسی دستم نداد همش خودم پا میشدم . قید رو رختخواب خوابیدن رو هم زدم و تا حالا دارم رو پتو میخوابم ، چون نمیتونم  رختخوابم رو بلند کنم . 

   تمرینات طراحی م رو هم مونده . کاش ثبت نام نمیکردم . 

من چطوری باید با چند نفر تو خونه که هر کدوم یه جوری به من آویزونه به پذیرش برسم ... هی میگن پذیرش ت ببر بالا . پذیرش یه چیز دو چیز نه هزار چیز . 

من و داداشم،  مامانم رو بردیم دکتر . گفتن زونا گرفته و برای همینه که اینقدر بدنش درد میکنه و ممکنه تا یک  ماه هم طول بکشه تا خوب بشه . 

دارو و سرم و آمپول که تموم شد ، اومدم خونه پای آشپزی . 

الان گفتم یه دراز بکشم و پست بنویسم که داداشا میان بلند شم برای ناهار دادن و بقیه کارا . 

واقعا موندم چی بگم 

شکری کنم که ته دلم انگار بش ایمان ندارم یا کفر بگم ...

نه شکر میکنم و نه کفر میگم ‌ .