رهای رها

چقدر امروز دلم استراحت مطلق میخواد ‌ . برم تو یه  تخت خنک و راحت تو اتاق آروم و تاریک بخوابم یا حتی ساعت ها فقط دراز بکشم . 

نگران هیچ کاری نباشم ، کسی نباشه که صدام بزنه یا توقع کمک داشته باشه . 

رهای رهاااا . 

دیروز بعد ناهار استخون درد گرفتم و کمی هم تب کردم . چون مطمئن نبودم در چه حالی هستم ، حتی حرف نزدم . اگرم حرف میزدم خب کسی نمیگفت بخواب یا استراحت کن . اصلا نمیشه تو این خونه استراحت کرد . دیگه ظهر یه کلداستاپ و استامینوفن خوردم و با اینکه گیج بودم و ضعف داشتم ، اما تب و استخون درد نداشتم و تونستم کلاس ها رو سر کنم . شب هم اومدم گیج بودم تا ۱۱ شب گیر اومدن بچه ها و شام دادن بشون بودم . اگه به خودم بود دلم میخواست تا از کار میام مستقیم برم بخوابم . 

الان عوارض خاصی ندارم . فقط گیجی دارم که عوارض اون قرصِ . 

حالا چقدر دلم میخواست بیخیال سر کنم و استراحت کنم . 

هنوز ترجمه رو شروع نکردم . 

سفارش مشتری رو امروز بسته بندی میکنم . بعضی ها واقعا دست شون سنگینه.  این مشتری دو کار تا حالا به من داده ، اما باش اذیت هم شدم .  آدم حساس  و وسواسی بود . کار رو خسته کننده کرد . 

ولی برعکس اون مشتری که دوتا کار بم داد و از شیراز بود ، چقدر سبک بود ‌ و کارها واقعا عالی دراومد و من چقدر دوسشون دارم . مخصوصا چهره همسرشون که خیلی دلنشین بود .

امروز چند تا خرید کوچیک هست باید برم برای ناهار انجام بدم ، بله با همین حال خسته ، شایدم دراومدن حالم رو بهتر کنه . 

خواهرم همش سرم غُر میزنه که چرا همش تو خونه نشستی و هیچ جا غیر از آموزشگاه نمیری ‌ . 

هوا گرمه . دوستام هر کدوم به دلیلی نمیتونه بیرون بیاد . کرونا ... و گاها مشکلات مالی و مشغله های کاری ، دل و دماغ نمیذاره که دلت بخواد بری بیرون . 

اما به خودم قول دادم یه روز تنها برم صبونه . ترجمه تموم بشه انشاالله میرم . 

ولی امروز واقعا دلم استراحت مطلق میخواد . خیلی زیاد . 

دلم بیخیالی میخواد .

خیال آسوده میخواد .