صحنه

امروز برگشتم به چند سال قبل ، شاید سوم راهنمایی  یا اول دبیرستان،  با آهنگ های  سیاوش شمس و اندی و کروس چه عشقی میکردم . عاشق هم میشدم تو توهم . عشق های یه طرفه . حالا حتی میتونم بگم بچه گانه . عشق که بازی نیس . ولی دوران نوجوانی و شور و هیجان غیر قابل کنترل ، 

آلبوم صحنه سیاوش شمس و آهنگ دختر ایرونی ش ،  واااای.  بعید میدونم کسی گوش نداده و لذت نبرده باشه و خاطره نساخته باشه . اون سالها خواننده مورد علاقه من اندی و کروس و بعضی آهنگ های مارتیک بود . حالا فهمیدم مارتیک بوده‌.  اون موقع تو گوش من همون یه نوار کاست که هی تو ضبط گیر می‌کرد،  همش برای من صدای اندی بود واقعا تشخیص نمیدادم . امشب یه کوچولو آهنگ از گوشی بچه‌ها شنیدم و رفتم گوگل و چندتا آهنگ دان کردم و عجیب اینکه با آهنگ دختر ایرونی بدن ساکنم تکون خورد و همونطور که نشستم تو تاریکی و کسی پیشم نبود ، یه قِری به دست و شونه ها دادم . البته میگن قِر مال کمره اما ما فعلا قرض گرفتیم برای دست و شونه ها 

چه حال خوبیه همیشه یه چیزی باشه دلت رو خوش کنه و حالت رو خوب . 

الان دیگه خواننده خاصی رو دنبال نمیکنم ، هر آهنگی به دلم بشینه دان میکنم . و لذتش میبرم . سبک موسیقیایی م پاپ هست . اما گاهی کلاسیک و سنتی هم تو شرایط خاص گوش میدم . 

یه ترجمه برام اومده .

فردا باید ریزه کاری ها و البته بیشتر از ریزه کاری های سفارشم رو تکمیل کنم .

تمرینات اتود کلاسم هم مونده . 

یه کار کوچولو هم بازار دارم که هنوز برای رفتن برنامه نریختم .