هنوزم منتظرم

هنوزم منتظر یه اتفاق و تغییر مثبتم . یه چیز متفاوت از همه این سالهایی که گذشت . دقیقا چیزی رو نام نمیبرم ‌ چون از هرچیزی من حال خوبش رو دلم میخواد .

اینقدر خسته و خردم که خدا میدونه . دست و پا و کمر و گردن به اضافه روحم ، خسته خسته ست و دلم میخواد به یه استراحت طولانی برم . به یه مرخصی که فکر پول درآوردن نباشم . پولی که نمی ارزه ولی چندین صد برابر ازم انرژی و زمان میگیره .

هر بار سعی میکنم راه درآمد جدیدی برای خودم ایجاد کنم اما نتیجه نمیده ‌ . از دیروز ظهر و تو تایم کلاسم و تا ۲ شب و امروزم از حدود ۸:۳۰ صبح تا نزدیک ۱ و دوباره تو تایم کلاسم،  گیر یه ترجمه بودم ، به این امید که کاری رو شروع کنم و ازش درآمد ماهیانه داشته باشم ، اما هرچی کار کردم مورد تایید استانداردهای اون شخص و شرکت نبود ‌ . از کت و کول تایپ کردن افتادم و درد میکشم . استراحت نکردم و همش هیچ به هیچ .

هم عصبانی ام هم درب و داغون ‌ .

انگار فقط مسیرم همین بیگاری تو زبانکده ست و اون چندرغاز حقوق سه ماه یه بار .

دیگه جون آه کشیدن هم ندارم ‌ .

هنوز منتظرم یه اتفاق خوب بیافته .

از کار کردن و درجا زدن خسته شدم دیگه . نه از کارم صدرصد راضی ام بخاطر پولش و نه میتونم دیگه نرم . اگه گیرهای آقا نبود دوس داشتم مدتی سرکار نرم ‌ . حتی اگه دستم خالی بشه .

چقدر و چند سال دیگه باید بدو بدو کنم .

تا کی باید منتظر بمونم آقا راه نفس کشیدن بم بده . و برم دنبال آرزوهام . سفر کنم و هرچیزی که تو اون سفر برای خودم فقط الان دارم تصویرسازی میکنم رو به واقعیت تبدیل کنم.  فعلا که فقط تصور میکنم مثلا میرم رشت یا تهران یا حتی اصفهان و شیراز ‌ .

دلم برای دستم میسوزه که دوباره دردهاش شروع شده از زیادی و حجم زیاد کارها و مسلما استرس خیلی زیاد .