عمر کوتاه

پیشی فقط تونست دو شبانه روز حس مادری رو تجربه کنه . بچه ش ظهر مرد . و من همون قدر که خوشحال شدم ، ناراحت شدم و اشک ریختم . انگار دور از جون عزیزی از دست داده باشم . شک شدم . بیچاره چطور بچه رو بین دستاش نگه میداشت.  دختر همسایه برام عکس میفرستاد.  میگفت پیشی غذا زیاد نمیخوره و بیشتر میخوابه و بچه همش شیر میخوره . بچه سرحال بود اما نمیدونیم چطور تلف شد . خوشحالی و ذوقم خیلی طول نکشید.  داداشم مرتب حرفش میزد میگفت راه افتاد بیار ببینیمش.  مامانم میگفت اسمش بذارید میشی ..

دختر همسایه میگفت بچه که مرد ، پیشی غذا نخورد و خوابید .

ازم خواست برم دم در خونه شون ، ببینمش شاید حالش بهتر بشه . پایین در همون طور که تو بغل دختر همسایه بود نازش کردم و باش حرف زدم. 

حتما میگید خل شدیم . ولی حیوون خیلی دوس داشتنیه.  و حال منو خوب میکنه .

عصر دوباره دختر همسایه پیام داد که حالش بهتر و داره بازی میکنه   .

مادر بودن و از دست دادن خیییییییلی سخته .

خدا نصیب دشمن هم نکنه .