کرونا دلپذیرتره

هوا اینجا گرم شده و من سه شبانه روز که نتونستم بخوابم.  حس میکنم قرص خواب لازم شدم . داره خیلی بم سخت میگذره.  تحمل گرما آسون نیس .

بیکار و بی درآمد شدم . داداشام هم مغازه نمیرن درآمدی ندارن . یعنی از این به بعد تا اطلاع ثانوی مجبورم قسط وام خونگی رو از پس اندازم بدم .  همیشه اینجور موقع ها مینا میگه مشمول الذمه ای اگه پول لازم داشته باشی و نگی ، خیلی روح بلندی میخواد . من همیشه و هر روز براش دعای خیر و برکت و سلامتی میکنم .

راستی برای خیلی هاتون این تصور ایجاد شده که من شکست عشقی خوردم.  نه بااااابااااا عشق چیه . من چیز دندون گیری نیستم . لایق دوس داشتن و زندگی راحت نیستم . یه زندگی که توش حداقل ها رو داشته باشم.  یه کولر که هر وقت دلم بخواد روشن کنم و اینقدر عذاب جهنمی نکشم. 

تو خونه مون هر روز داره همه چی سخت و سخت تر میشه . اصلا دیگه حوصله ندارم بیام هی بگم چی شده و اون دردها رو ریز به ریز اینجا بنویسم. 

میدونم تو دعای همه تون جا دارم . میدونم که همه تون سعی میکنید حالم رو خوب کنید . دیشب که تا صبح بی خواب شدم خیلی چیزا به ذهنم اومد که بنویسم اما حالا میبینم ارزش ندارن . با یه بغض سنگین رفتم تو جام و با اشک از جام بلند شدم .

ابتلا  به کرونا نسبت به تو خونه بودن و تحمل این شرایط سخت به مراتب برای من  دلپذیر تره.