خوشبختی بی دلیل

با همه بحران ها و مشکلات موجود و با همه خستگی ها و مصائب تو خونه نشینی،  من تو این مدت سه بار احساس خوشبختی کامل و دورنی کردم . یه جور رضایت و خشنودی کامل ، که واقعا هیچ جوابی براش پیدا نکردم.  خوشبختی درعین نداشتن خیلی چیزها و با وجود همه درد و مشکلات. 

سال 98 رو داریم با ویروس کرونا به آخر میرسونیم و اینجور که منابع موثق میگن این بحران تا اردیبهشت هم پیش میره . و من واقعا ترسی ازش ندارم.  بیاد منو بگیره به شرطی که کسی رو آلوده نکنم . چون تا همین 38 سالگی اون چیزایی که شد ، شد . و اون چیزایی هم که نشد حتما نمیشه دیگه . اصلا حرفم از ناامیدی نیس بلکه در کمال رضایت.  هرسال همه مون پست اسفند ماه رو با این محتوا که سال مون چطور گذشته و چه مقدار از برنامه هامون عملی شد و برای سال بعد چه برنامه‌ای داریم ، مینوشتیم اما امسال ...

امیدوارم که برای ایران و البته دنیا ، این بحران با کمترین خسارت ، تموم بشه . من دوستانی در رشت و تهران دارم که واقعا نگران سلامتی شون هستم . امیدوارم همه شون سالم باشند الهی آمین .

دوستان عزیز اصفهانی هم خیلی مراقب خودتون باشید .

من الان یه آدم خوشبختم.