یه لبخند هدیه

میان موج موج غصه زندگی

آدمی می یابد دلیل زندگی

میان همهمه های پر درد فکری

دلی میتپد با عشق و همدلی

شاعر خودم .

وقتی وضعیت دور و نزدیک ها  تو واتس اپ رو راجب شب یلدا میبینم ، درونم به وجد میاد . هنوز هم دلی هست که بتپه و هنوز روزنه امیدی برای رسیدن پیدا میشه . و این ها همه منو خوشحال میکنه. اصلا  به درست و غلط بودن ، مذهبی یا غیر مذهبی بودن هیچ رسم و رسومی کار ندارم . مهم اینه که برای شاد بودن تو این دنیای پر از درد و تلخی ، بتونیم یه لبخند بزنیم و یه لبخند هدیه بدیم .

ما که برنامه خاص از پیش قبل طراحی شده نداریم . چون شب یلدا هر سال با تولد آخرین عضو آذری،  همراه میشه و دو تاش با هم گرفته میشه . بیشتر حس تولد اونو داره تا شب یلدا . البته بخور بخور داریم . ولی تولد خواهرزاده عزیزم هر سال تو سکوت سر میشه چون جرات رقص و آواز نداریم . ولی لذتش رو میبریم .

منم دلم شور و هیجان داره بین همه دردهایی که دارم و سعی میکنم مخفی کنم . صبر بیشتر و مهربونی بیشتر پیشه میکنم تا حال دلم خوب بمونه .

امیدوارم خاطره خوشی باشم تو ذهن همه .

یه لبخند یلدایی پایدار بتون هدیه میکنم . مدیونید اگه تحویلش نگیرید .

راستی یه شعر دیگه راجب دم و بازدم گفتم که این یکی رو بیشتر دوس داشتم.  براتون میذارم. 

آنگاه که نوای اسمع به گوشت نواخته میشود
دمت بر باد رفته و آسمانی میشود
اسمع ندای دمی دیگر است
دمی از جهانی نوتر است  
دمت در بانگ تلقین حبس می گردد
تنت در قالب گور مدفون می گردد
باز دم آخر تلنگری است بر دمی دیگر
گر نفهمی ، گر ندانی ، بر فناست دیگر
دمت حرف عشق و بازدمت حرف حق
ثنا کن هر دم و بازدمت ، بر حق  

لب تون به قرمزی دونه انار

دلتون به شادی

تن تون به تندرستی

مخلص شما ساره ...