حوصله م سر رفته .

نمیدونم روزهام رو چطور پر کنم . دیگه خیلی حوصله م سر رفته و این تازه اولشه .

دیروز واقعا فکرم مشغول دلگیری یه دوست بود و حس نوشتن هم نداشتم اما خدا رو شکر رفع سوئ تفاهم شد .

دیشب شکم درد شدیدی گرفتم و غیر از خواهرم که کنارم بود هیچکس نفهمید درد دارم . اونم که کاری از دستش برنمیات . اینقدر به خودم پیچیدم تا کمی آروم شدم و خوابم برد . امروز خیلی خسته و درب و داغون بلند شدم و کارهای روتین رو انجام دادم .

دلم زیاد بازار رفتن میخوات و امروز هم هوا خوبه . اما متاسفانه دیگه پولام به ته رسیده و بازار برم میدونم کلی باید پول خرج کنم و الان شرایط مناسب خرید نیس .

دلم میخوات رها بشم از همه چیز . دلم یه سفر اما بدون خانواده میخوات . یه چیزی که متفاوت باشه و همه جوره بهم بچسبه .

یا کمی نقاشی میکنم این روزها یا سرک میکشم تو گوشی . از اینکه بخوام کل وقتم رو تو گوشی سر کنم بدم میات . یه جورایی خسته و عصبیم میکنه . تعجب میکنم بعضیا چطور تمام 24 ساعت شون رو تو گوشی غرق میشن و خسته نمیشن .

اگه به خودم بود که میتونستم بهترین استفاده رو از وقتم بکنم . خیلی نقشه و برنامه و سرگرمی برا خودم دارم . اما حیف که همه زنجیر شدن به شرایط من و اعضای خونواده .

چند روز پیش آقا اینا خونه نبودن و من نون خامه ای پختم . اونم چه نون خامه ای ... خییییلی خوب شد و من عشق کردم . خیلی خوب پف کردن و کلی لذت بردم .

یه مقدار کم مواد کالباس خونگی هم اماده کردم و پختم . اونم برا بار اول خیلی خوب شد . البته هنوز جا داره که روش کار کنم چون اونروز خیلی از چیزاش رو تو خونه نداشتم و صددرصد اون چیزی که باید بشه نشد .

گفته بودم منتظر فرصتم که بازم نون بریوش بپزم . اما صبح که رفتم بازار همه سوپری ها بسته بود و بدون شیر نمیشد نون بپزم این شد که موند برای فرصت بعدی .

کلی وسیله کار لازم دارم که برای خریدش هنوز شرایط مالی مناسبی ندارم .

دلم بسیار هوای شیراز کرده . یادش بخیر اون روزا که اونجا دانشجو بودم . الان هوا اونجا عالیه . واقعا یادآوری بعضی از خاطرات حسرت آدم رو زیادتر میکنه . کاش میشد تنهایی چند روزی برم شیراز . اونجا هم دوستانی دارم و هم فوقش میتونستم برم خوابگاه .

انگار دلتنگی هایم تمومی ندارند ...