ممنون که هستید...

باز هم من اینجام اما بی موضوع و بی داستان . روزها پیش می روند و من هم باشون در جریانم .

از برنامه صبح کلاس فرانسه تمام شد و دیگه صبح ها فقط یوگا میرم و اگه کاری برام پیش نیات میام پای وبلاگ.

امروز اومدم و به همه سر زدم و تازه نشستم که ببینم از مغزم چه می تراود ...

کلاسهای بعد از ظهر این ترم چنگی به دل نمی زنند اما اما من بنا را بر سپاسگزاری برای همه چیز گذاشته ام . و سعی میکنم طرف قشنگ هر اتفاق را ببینم .

دوست داشتم حرفهای بیشتر و تازه تری برای نوشتن داشته باشم . اما در روتین های زندگی ام چیز جالبی برای نوشتن نیست.

به نظر من پست باید استخوان دار و با مفهوم باشد از روزانه نویسی های تکراری خوشم نمی آید .

برای همه آرزوی بهترینها را میکنم .

ممنون که هستید...