چند روزی بود که اصلا پای وبلاگم نیومدم چون به سیستم دسترسی نداشتم و از گوشی وارد وبلاگ شدن و کامنت و پست گذاشتن برام خیلی سخته برای همین شرمنده روی دوستان شدم . الانم متاسفانه دارم عجله ای می نویسم .

کلاسهای صبح رو به اتمامه و از این به بعد وقت بیشتری دارم که خدمت دوستان باشم به غیر از روزهایی که یوگا میرم . زندگی طبق روال قبل سپری میشه و در میان هوای گرم و شرجی اینجا حتی از داخل خونه و میون گرد و غبارهای سنگین میتونم قدوم پاییز رو حس کنم و این خوشحالم میکنه چون بهم میفهمونه که حسم زنده ست و دور و برم رو میتونم درک کنم حتی تو گرما میتونم نزدیک شدن پاییز رو احساس کنم .

من پاییز رو خیلی دوس دارم نه بخاطر اینکه متولد پاییزم ، و نه حتی به خاطر زیبایی و برگ ریزانش چون اصلا این ویژگی های پاییز در شهر ما قابل دیدن نیست . من فقط اعتدال هوا رو دوس دارم نه گرم و نه سرد ، یه هوای عالی که البته هم گاهی پیش میات  ،حس مستی و رهایی به آدم میده و به قولی میگن هوا دو نفره ست ...

خوش به حال اونا که دو نفره هم تجربه ش میکنن . من واقعا تو این چنین روزایی دلم نمیخوات تو خونه بشینم . دوس دارم برم بیرون قدم بزنم یا تو پارک بشینم و کلی با خودم خلوت کنم یا اگه همراهی داشته باشم از همراهی با اون لذت ببرم . امیدوارم زندگی چه پاییز چه زمستون چه بهار چه تابستون با کام تون باشه ...