نانوایی

دیشب مامان گفت فردا صبح میری برامون آش بخری . بش گفتم باشه میرم . یه لحظه پیش خودم گفتم من هر روز ۶ بیدار میشم یه روزم که خونه م شما میگید بیدار شو . اما حرفی نزدم ناراحت هم نشدم . من چون هوای سرد رو خیلی دوس دارم ، دوس دارم هر روز بهانه ای داشته باشم که پیاده روی کنم.  از طرفی هم واقعا دلم نخواست به مامان نه بگم . رفتم آش و نون خریدم . دم نانوایی از حرکت یه زن خیلی بدم اومد .  چون کارت نداشت به یه آقایی گفت با کارت تون یه نون برام خرید کنید و یه پنج تومنی نقد فقط تو دست نشون داد . آقا نون ها رو خرید و خانمه نونش برداشت بدون اینکه پولش رو حتی به اون آقا تعارف  کنه . آقا رفت و خانم موند تا نفر بعد رو پیدا کنه . ظاهرش اصلا فقیر و ندار نبود . و نفر بعد و یه نون دیگه بدون پول . 

خب اگه آقای اول بدونه این خانم ازش سوءاستفاده  کرده و بجای اینکه صداقت به خرج بده و مثلا بگه آقا من پول ندارم فکر کنم بهتر باشه تا از خوبی آدما سوءاستفاده کنیم . اگه اون آقا بفهمه دیگه سری بعد برا کسی کارت نمیکشه . و اینجور موارد  راه خیر رو میبندن.  آدم اول باید مناعت طبع داشته باشه بعد جیب پرپول . 

شاید بعضیا بگن اون خانم روش نشده گدایی کنه یا بگه ندارم . اما چیزی که من دیدم فقر نبود . وگرنه که من خودم پایه کمک کردنم . اتفاقا سر راه میامدم یه رفتگر دیدم و نصف نون سنگک رو بش دادم گفتم شاید دلش بکشه . 

اومدم خونه مامانم از لحظه ای که آش خورد تا تموم کرد هی از آش ایراد گرفت انگار من پختمش منم چیزی نگفتم . حتی وقتی نشستم پا سفره فقط برا خودش کاسه و قاشق گذاشته بود . دیروز من اعصاب خوردی خونگی زیاد داشتم و دلم نخواست امروز رو با بحث شروع کنم .

پریشب داداشا خیلی دیر اومدن و من پیام دادم که کجایید فکر نمی‌کنید من از ۶ بیدارم و خسته م . دیروز که از مدرسه اومدم خواهرم گفت تو چرا به بچه‌ها اینجور گفتی اونا گفتن ساره صبح تا شب خونه نیس وقتی هست و کاری میکنه چرا واکنش نشون میده . راستش خیلی بم برخورد . من فقط دو روز تا ساعت دو هستم و هر روز تایم ناهار کاری باشه من میکنم از پهن کردن و جمع کردن و سرخ کردن و ظرف شستن . شام که هر شب با منه . پنجشنبه جمعه ها هم که از صبح تا شب ازین کار به اون کارم .  گفتم اگه برا چندتا کاری که نیستم شاکی هستید از اول میگفتید مدرسه نرم بمون خدمت شما . خواهرم حرفایی زد که واقعا دلم شکست . وقتی بش گفتم چرا یه موضوعاتی تو خونه پیش میاد به من نمیگید گفت حق نداری گله کنی . من حوصله ندارم هر روز بت گزارش بدم . بش گفتم تو حوصله داری با دوستات هر روز حداقل روزی سه مکالمه تلفنی بالای ۲۰ دقیقه داشته باشی اما حوصله نداری ۵ دقیقه با من حرف بزنی . گفت تو خودت رو با دوستای من مقایسه میکنی؟ من از اونا حال خوب میگیرم از شما چی ؟

بش گفتم پس کارات کاملا از رو اراده بوده و فکر قبلی . گفت نه نه همین الان تو جواب تو اینو میگم چون تو داری گله میکنی . اما مطمئنا حرف دلش رو زده . خلاصه کلی اعصابم خورد شد و تا شب تو خودم رفتم ولی از داداشا پرسیدم شما گفتید من خونه نیستم و ... یکی شون که اصلا نگفته بودم اونی که نامزد کرد گفت من اگه بخوام حرفی بزنم مستقیم به خودت میگم ، گفت من اینجوری بیان نکردم . گفتم ساره چشه اینجور گفته فقط یه وعده گرم میکنه یا آماده میکنه چرا اینطور برخورد کرده . و خواست از دلم دربیاره ‌ . من و این داداشم خدایی خیلی کم با هم دچار سوءتفاهم  میشیم و اون همیشه سعی میکنه جوری از دلم دربیاره چون هر دومون تو این خونه مریض داری کردیم . هرچند که تا همین حد هم حرفش ناراحتم کرد و از خودم دفاع کردم که من هر روز چه کارایی میکنم تو خونه و فقط شام شما نیس . ولی اون سعی کرد اوضاع رو درست کنه نه مثل خواهرم که هرچی خواست گفت . خواهرم همیشه همین بوده خودمختار و سرکش . الانم هنوز خوابه و من هزار تا کار دارم . یعنی زندگی رو جوری پیش میبره که خودش راحت باشه نه کسی که کاراش رو میکنه .