به وقت ۱ مهر ۱۴۰۲ ...‌‌‌ و سفرنامه دو

شروع یه فصل پاییز متفاوت تو زندگی من . 

یه جور دیگه ، یه حال دیگه . 

ساره با همه خوشی و خستگی ها دیشب کاراش کرد و موبایلش رو ساعت ۶ تنظیم کرد و البته تمام شب خیلی خوب نخوابید ، اما صبح سر حال بلند شد و کاراش کرد ، فقط اینکه صبونه نخورد ، به نظر  میاد دیگه اون ساعت حس صبونه نداره و باید یه چیزی آماده کنه ببره با خودش تو زنگ تفریح بخوره . واقعا این فرم اداری تو تنش قشنگ بود چقدر امروز بیشتر از همیشه شبیه خانم معلم ها شده بود ، نگاهی تو آینه انداخت و به خودش لبخندی زد و گفت برو که موفق باشی ، برو که با دانش آموزان حال خوبی رو سر کنی . 

مراسم صبحگاهی انجام شد و سر صف همکاران معرفی شدن ، این وسط چند تا شاگردی که از سال‌های قبل میشناختنش اومدن جلو و ابراز خوشحالی کردن . 

دیگه خبری از ترس و استرس نبود . با اعتماد به نفس زنگ اول و دوم و سوم رو گذروند . از ۷:۳۰ تا ۱۲:۱۵ سه زنگ بخوبی سر شد . 

برای روز اول همه چیز خیلی بهتر از تصوراتش بود . خیلی راحت تر و آسون تر . 

و هر قدمی که برداشته این چند روز کلی شاکر بوده . 

هنوزم خدا رو خیییلی شاکرم برای فرصت شغلی جدیدم.  

برای سفری که کاملا یهویی جور شد ، وسط همه گره های  کاری و اداری دو هفته آخر . 

و اما 

سفرنامه دو 

دقیقا یادم نیس تا کجاش رو گفتم . وضعیت نت خیلی خوب نبود و هر استوری با تاخیر خیلی زیاد پست میشد یا حتی دیگه نمیشد .  روز دوم رسیدیم کوهمره و ناهار رو همونجا خوردیم . 

پام رو گذاشتم تو اون خونه کلیییی انرژی و حال مثبت درونم جاری شد . عصرش رفتیم شیراز،  چقدر شهر شلوغ بود . یعنی یادم نمیاد چیزی غیر از این بوده باشه . شهر عشق همه رو میکشه تو مسیرش . تقریبا ۶ دراومدیم و ۷ رسیدیم خیابون زند و تا ۱۰ شب همون مسیر و ارگ کریم خان رو چرخیدیم ، چقدر شلوغ بود ، چقدر حال خوب داشت . 

تازه به خودم میگم ساره تو حدودا دو سال شیراز بودی اما اونموقع ها انگار یه جورایی خواب بودی ، روشن نبودی ، خیلی جاها رو نرفتی و اونقدر استفاده نبردی . اما اونم جزو بهترین فرصت های زندگی من بود شکی توش نیس .  همونجا بستنی خوردیم ، این چند روز هر روز بستنی خوردیم ، تو کنار تخته و بستنی محمدی بیرون شهر و زندیه . دیگه آخرین بار گفتم نهههههه من دیگه نههههه . 

حدودا تا ساعت ۱۰ پیاده روی کردیم و بعد برگشتیم شام حاضری خریدیم و برگشتیم کوهمره . 

روز بعد هم دوباره از صبح تا شب شیراز بودیم ، برای پاساژگردی رفتیم زیتون . فقط یه هودی جنس خوب با قیمت خیلی مناسب خریدم.  انگار دکمه خرید برای من مدتی خاموش شده ، خودمن تعجب میکردم که چرا دستم به خرید نمیره . حتی داداشم میگفت چرا چیزی نمیخری پول نداری ؟ کارتش داده دستم میگه هرچی میخوای بخر . اما من واقعا چیزی نخواستم . بعدا تو برگشت فقط یه عطر خریدم اونم از اون ارزون ها . اون روز ناهارمون رو تو پارک فخرآباد ، انگار الان شده پارک انقلاب ، خوردیم . 

روز بعد هم حرکت کردیم و کلی توقف داشتیم که شب ساعت حدودا ۸ یا ۹ بود رسیدیم خونه . 

همه دوس داشتن بیشتر بمونن ، اما من رو حرفم موندم که آقا من سرکارم و اصلا درست نیس روز اول نباشم . کمی ناراحت این بودم اما به خودم گفتم ناراحتی نداره تو الان یه معلم هستی و بقیه باید با برنامه های تو ست بشن . 

دیگه دیشب تند تند حمام کردم و یه سری کارا انجام دادم و صبح رفتم مدرسه  و هنوزم یه سری طرح درس باید جدید بنویسم . 

از طراحی نگید که فعلا توش موندم . 

البته شکر خدا رفتیم آناتومی پا . و استاد تکلیف فرستاده من هنوز هیچ کاری نکردم . فکر کنم تا از گیجی دربیام یه ماهی بگذره از مهر ، تا بتونم یه روتین منظم دیگه ایجاد کنم . 

خدایا شکرت که همراهم بودی . همیشه همراهم باش و کم‌کم کن .