پر پرواز

دلم میخواد بال دربیارم و برم رشت ، برم پیش دوستم و محکم بغلش کنم . گاهی یه بغل از هر کار مهم و بزرگی ، مؤثرتره.  

کاش میتونستم زنجیرهای تو دست و پام رو باز کنم و هیچی مانعم نباشه . 

دایی باز زنگ زد و کلی اصرار که منتظرتم قبل مهر بیای . منم گفتم چشم حتما . این هفته کلاسام دیگه تموم میشه اگه بشه سعی میکنم همین پنجشنبه جمعه رو برم پیشش . شاید این رفتن راهی باز کنه برای رفتن های بعدی . اینقدر بیرون نرفتم که از حالا استرس گرفتم . 

امیدوارم  تو مدرسه  کسی یا کسانی رو پیدا کنم که پایه تور رفتن باشن ، من باید یه روزی با تور برم جایی .  

تور مرا جذب کن بیا منو ببر 

امروز کلییی کار کردم تو خونه هلاک شدم .

دیروز نشستم دو تا آزمون تشخیصی برای پایه هشتم طراحی کردم . اولش گیج میزدم تو تایپ و کاراش ، ولی بعد بهتر شدم . 

باید برای نهمی ها هم طراحی کنم و هر کدوم کلی وقتم رو میگیره ‌ . 

فردا هم باید برم مدرسه و تأمین اجتماعی  برای کار بیمه م و هی باید رفت و آمد کنم . هم جواب آزمایش بگیرم و هم بقیه کارا  کنم . 

امیدوارم گیر و گور توش نباشه . 

خوبه استاد این هفته تنفس داده ، من مدلم رو تموم کردم و تا چهارشنبه وقت دارم با خیال راحت به کارای دیگه م برسم . خوبیش اینه که دوره سخت و طولانی آناتومی دست رو به اتمامه و میگن دوره های بعدی راحت تر و کوتاه تر هستن ، اینجوری من تو دوران مدرسه هم میتونم با فشار کمتری طراحی م رو همچنان  ادامه بدم .