شلوغی هفته جاری

امروز صبح نشستم پای طراحی  ، کمی از استرسم کم شد . هرچند هنوز تکالیف  هفته قبل رو نتونستم  کار کنم  و شاید حتی بیخیال شون بشم . 

فردا هم احتمالا  داداش و زنش بیان ناهار . 

و پس فردا  هم گفتم که دایی قراره بیاد .

این هفته فکر کنم هم خیلی شلوغ باشم بخاطر نذری پزی های مامان . 

امروز مامان رو بغل کردم و گفتم ازم ناراحتی  ، گفت نه ناراحت نیستم و چندتا ماچش کردم . من بارها در اختلاف  با مامان ازش عذرخواهی  کردم و دستش رو بوسیدم . اختلافی که خیلی جزئی بوده و کم پیش اومده . و خودش اعتراف  میکنه که ساره تنها کسیه که وقتی منو ناراحت میکنه بعدش عذرخواهی  میکنه و سعی میکنه جبران کنه .  

آروم تر شدم .  میخوام حساسیت رو نسبت به دکمه لباسشویی  کم کنم و موضوع  رو بزرگ نکنم . چه میشه کرد وقتی یاد نمیگیره . تا هستم یه دکمه میزنم وقتی هم روزی نبودم دیگه اون مشکل  من نیس  ولی توقع دارم بم بگه نه اینکه منتظر بمونه من چک کنم . 

تو کامنت ها هم گفتم اگه توان فیزیکی  و روحی بیشتری داشتم و کار و فشار بیماری خواهرم نبود ، بیشتر  از این حواسم به مامانم می‌بود،  چون میدونم اونم خسته ست و پیر . هم من گناه دارم هم اون و هم اون بنده های مریض . یعنی هیچ کدوم مون حالش خوب نیس و راحت نیستیم . تقدیر تلخی شده برا همه مون که انتخابی تو شرایط مون نداریم . 

انشاالله حال دلمون خوب باشه ، تن مون هم همراهی کنه .