شب کاری

دیشب اوضاع بدتر هر شب بود ، میشه گفت همه مون نخوابیدیم . و خسته شدم بسکه رفتم و اومدم پیشش ، دیگه آخر سر کله کردم و گفتم اصلا نخواستم بخوابم میشینم همین جا هر یه رب ، نیم ساعت که ناله کرد ببینم چکار میخواد براش بکنم . و گفتم آقا پرستار بگیرید من نه جون جابجایی دارم نه علم بیمار داری . اونم گفت اگه حقوق ماهیانه داشتم منتظر نمیموندم تو بگی .  دستام داغون شدن . صبح هم بازم زود صدا کرد و من کنارش رو زمین بدون هیچ زیرانداز یا رواندازی خوابیده بودم ، و بلند شدم دیگه نخوابیدم تا ظهر بعد ناهار . اما اصلا نا نداشتم یه فاصله حدودا یه ساعتی سرجام موندم تا به زور خودمو از جا کندم.  اصلا حس و امید و انگیزه حرکت و ادامه نداشتم.  

ولی بلند شدم و کارا کردم و صبونه خوردیم و نشستم پای طراحی و بعد پای گاز . 

دستام هنوزم دارن میلرزن و جون ندارن .  حالام میخوام برم کلاس. 

نوبت دندانپزشکی  رو بالاخره برای یکشنبه بعد اوکی کردم و کوتاهی موهام برای فردا . دو هفته ست میخوام این دو کار پیش ببرم و نشده بود .