کیک وانیلی

بیاید که امروز کیک پختم ، کیک پختن درسته اولش حس و عشق میخواد و باید با علاقه بلند شی کاراش کنی ، اما فکر کنم حتی اگه اولش حس نداشته باشی ، وقتی  موادش هم میزنی و میفرستی تو فر و بوی خوشش خونه رو پر میکنه ، زندگی جریان پیدا میکنه انگار یه جایی این جریان بلوکه شده بوده و حالا راهش باز میشه . 

با کمی حواس پرتی حین حرف زدن با ماما اما نتیجه عالی بود ، جاتون سبز . حالا خراب کاری م چی بود ، به جای دو لیوان و نیم آرد ، یه لیوان و نیم ریخته بود ، وقتی همه مواد هم زدم و حتی ریختم تو قالب،  به خودم گفتم ساره این چرا اینقدر شلِ .... وااااا .... موندم چه کنم ، درست رفتم غلط رفتم .... نگاه به رسپی انداختم دیدم ظاهرا یه لیوان کم گذاشتم ،‌تند از فر درش آوردم ، هنوز چند دقه نشده بود ، مدیریت بحرانم کار کرد ، مواد از فر خارج کردم یه لیوان آرد اضافه الک کردم ، قالب شستم و دوباره روغن و آردپاشی ... و فرستادم تو فر . به خودم گفتم چه شووود ، خدا خدا کردم خوب بشه . آخه من شاید پنج بار هم تو آشپزی یا شیرینی پزی  خراب کاری نکردم و خیلی ضایع میشد . حتی یادم رفت ساعت نگاه کنم ... خلاصه گفتم هر چه شد ... کنار شف نشستم و آماده شد و خیلی عالی شده بود . چسبید . هم بافتش هم رنگ و ظاهرش عالی شد . 

همیشه میگم خونه ای که بوی کیک بده ، حال کدبانوش حتما خیلی خوب بوده . ساره هم شاید خیلی خوب نباشه اما امروز بهتر بودم . 

کاش بتونم از بحران مشکل خواهرم کامل خارج بشم و زخمش خوب بشه که شب هام مثل روزهام خسته کننده و کابووسی نشه . 

بوی کیک رو هر چند وقت یه بار تو خونه تون جریان بدید. 

حیف هر کار کردم عکس بذارم ، خطا میده .