بیان احساسم

عوارض این سرماخوردگی  یا هرچی که اسمش هست ، هنوز تو وجودم کش و قوس داره . چشمام خیلی خسته ن و سرم همش حس سنگینی داره ‌ . دارو بخورم گیج تر میشم نخورم اوضاع بهبود نداره . خیلی حالم بد نیس اما بی حالیش بده ‌ . چشمام هم چند شبه که عفونت پس میده .  شب ها خیلی ناله میکنم خیلی . خودمم کلافه شدم .

سرکار هم رفتم و خوب بود . تو خونه هم مثل همیشه مشغول روتین ها هستم . 

راجب تفاوت رفتاری و حسی خودم با خواهرم و خواهر کوچیکه و داداش متأهل صحبت کردم و گفتم خیلی از تغییراتم  تعجب نکنید من میخوام زندگی کنم ، و اگه قرار باشه  مطابق حس شما رفتار کنم ، پس خودم چی میشم؟ 

و اینکه هنوز غم های بزرگتری در راه هست که ما باید بتونیم خودمون رو حالا جمع کنیم که بتونیم بعد ۱۲۰ سال ، با بقیه فقدان ها و از دست دادن ها کنار بیایم . 

هیچ کس عزیز رفته ش رو فراموش نمیکنه . حتی کسی مثل پدر من . 

و گفتم چرا طوری رفتار میکنید انگار فقط خودتون عزادارید و منو معذب میکنید که مثلا کف بزنم یا بخندم یا لباس رنگی بپوشم . 

از جرأت خودم تو بیان احساسم لذت بردم . 

اونا همه شون به حکم متأهل  بودن شون ، خوشی هاشون سر کردن ، نباید حالا با رفتارهاشون مانعی برای من بشن . 

داداشام که اوکی بودن و گفتن ما از خدامون تو خوش باشی ‌ . 

خواهرکوچیکه گفت من کاری به شما ندارم خودم اینجور راحت ترم . 

دیگه بقیه ش مهم نیس . یعنی نباید من اهمیت بدم . 

اگه اونا میگن مشکلی ندارن منم حساس نمیشم . ولی خوبه که حسم رو گفتم . 

دوتا فیلم After  و After we collided   رو هم دیدم . درواقع اینا سری هم هستن ، یکی دیگه هم داره . سه فیلم جدا اما موضوع مرتبط . که بازم کش و قوس یه رابطه عاشقانه  و دوری و مشکلات اونو مطرح میکنه . 

کتاب انگلیسی یادتونه فروردین پارسال شروع کردم ، چند روز پیش نشستم چند فصل دیگه خوندم ، ۷۲ فصله من فصل ۵۲ هستم ، خدا بخواد تا ماه دیگه تمومش میکنم حتی بین طراحی هام . 

اون کتاب انگیزشی هم هنوز خیلیش مونده . 

چند شبی که حالم خوب نیس نای زیاد گوشی دست گرفتن نداشتم و حتی ۱۰ شب خاموش میکردم . 

حالا هم جونام داره تموم میشه . ناهار پختم حالا دلم میخواد یکی سالاد درست کنه و به من نگه