تمرین به من چه!

برای فردا جلسه چهارم مشاوره رو ست کردم . 

این دو روز  چندتا نافرمانی کردم ، بی اهمیتی کردم . برای من خیلی آسون نیس اما غیرممکن  هم نمیتونه باشه . خدایی باید فرق این همه خدمات دادن و ندادن من معلوم بشه . 

آیا من بدجنسم؟

شما چه فکری راجب من میکنید ؟ 

دختری که از کارای خانواده ش خسته شده و همش میناله ، دختری که حاضر نیس به خواهر مریضش خدمات بده . 

بعید میدونم دوستان اینجا و خوانندگان  چندین ساله م چنین فکری راجبم کنن ، مگه اینکه یکی در حد رهگذر از اینجا رد بشه و سریع قضاوت کنه . 

بذار بگم این چند تا کار کوچیک اما مهم چی بودن ، بالاخره  قرار شده من قدم های کوچیک بردارم نه اینکه پرواز کنم سریع . 

( چقدر از اینکه الگوی صحبت انگلیسی  تو نوشتنم تداخل میکنه بدم میاد ، کسی ندونه میگه این چرا اینجوری حرف میزنه .... 

مثال : نه اینکه پرواز کنم سریع ...  تو زبان انگلیسی فعل بعد از فاعل میاد و قید آخر جمله .  خیلی وقت ها اینجور میشم  و برگشت و اصلاح اونهمه جمله برام حوصله سربره ) 

داشتم میگفتم ، 

کاسه انار رو زمین بود ، به داداشم گفتم میخوای بخوری  حواسش نبود جواب  نداد ، وقت خواب بود منم رفتم تو جام ، بش گفتم  خوردی ظرفت نمونه بالا سرم . گفت نمیخوام  میخوای ببرش ، گفتم من دیگه دراز کشیدم یه بار ازت پرسیدم جواب  ندادی ، نمونه تا صبح اینجا ، حتما ببرش . 

و هی داشتم خودخوری میکردم نکنه نبره ، نکنه تو تاریکی بش بخوره و بریزه بدتر کار بسازه ، اما صبح دیدم به خیر گذشته و برده گذاشته تو یخچال .

گفت برام ناخنگیر بیار ، هر دومون نشسته بودیم ، گفتم من که مثل خودت نشستم ، حالا هروقت بلند شدم بت میدم ، فعلا نشستم . راستش خیلی بدم اومد مگه من نوکر کوچیکه م یا پادو... ناسلامتی شش سال ازش بزرگترم ، مجبور شد خودش بلند شه بیاره . 

بستنی براشون ظرف نکردم ، گذاشتم جلوشون گفتم خودتون بکشید .

خواهرم دراز کشید و من زود نرفتم که پتو روش بکشم ، گفتم دندون رو جیگر بذار خودش صدات کنه . آخه من همیشه زودتر از نیازش دم دستش بودم  و برای همینه سر جریان پیک نیک و حمام رفتن دو هفته ست ناز و ادا میاد . وقتی صدام کرد پتو روش کشیدم . 

لباس تو لباسشویی  انداختم ، ماما جوراب های پسرا رو گذاشته بود رو جاکفشی که من ببینم و ببرم با بقیه لباس ها... خدایی من که ندیده بودم و کف دستم بو نکرده بودم . مامانم گفت چرا جوراب ها موندن ، گفتم من از کجا باید میدونستم کجا جوراب گذاشتی ، آخر خودش شست . 

برام سخته وقتی یه کاری رو پشت گوش میندازم . عین معتادها که هی میخوان برن سراغ مواد ، منم هی میخوام بلند شم کار رو بکنم . اما به خودم میگم دختر یه کم صبوری کن تو این مرحله . و دارم با خودم هی میگم به من چه ... تمرین به من چه میکنم . 

و بخدا من بد نیستم . اما تو خونه مون خیلی چیزا از حد گذشته . 

اون روز رفتم نانوایی ، نیم ساعت تو صف بودم . کی فکرش میکنه من نانوا هم برم . به داداشم گفتم دو روز نون نبود و گفتم برو بخر ، گفتی کار دارم آخرش من مجبور شدم برم . گفت ببخشید میدونم وظیفه منه ولی بیکار نشدم . 

البته خدایی من برا نانوا رفتن نیتم کمک به مامانمه،  چون داداشم نره مامانم با همین کمردرد و پادرد مجبور میشه بره ، ولی من میرم که اون اذیت نشه . 

تقریبا مدتیه این ریز ریز کارا رو انجام میدم . اما گفتم براتون بنویسم که شما هم خیال تون راحت بشه منم دارم یه کارایی میکنم و واقعا نسبت به یه سال قبل کمتر بیگاری میدم . 

طرحم هنوز تموم نشده ... بدی این کلاس ها همینه که باید تو یه هفته من دو تا کار سایه با مداد بزنم . سایه با مداد خیلی وقت گیره و دقیق . البته با استاد صحبت کردم و شرایطم رو گفتم که تایم و جا ندارم و نمیرسم دو تا کار آماده کنم ، ایشون گفت باشه ولی  همون یه کار باید به بهترین حالت اجرا بشه . سایه با مداد سخت تر از سایه با براش تو تکنیک سیاه قلمه . 

امروز هم  روش  کار کردم با اینکه جمعه ها کمتر وقت دارم . 

نسبت به قبل فوت بابا ، دستم تو یه سری از کارا مثلا جای نشستنم  برای طراحی بازتر شده . مثلا امروز یه فاصله ای که اتاق ها تاریک بود مجبور شدم برم تو حیاط بشینم ، موهام خیس بود هنوز از حمام رفتنم و سردم شد و نیم ساعته اومدم داخل،  این بار نشستم تو راهرو ، نورش کم بود اما چاره ای نبود . باید بتونم فردا تمومش کنم که پیاده روی یکشنبه رو از دست ندم و دوشنبه هم تحویل کار هست . 

امیدوارم هفته خوبی پیش روی همه مون باشه . 

من که فردا صبح مشاوره دارم و باید درباره نامه بابا حرف بزنیم  ، امید دارم که پرونده مشاوره ای بابا بسته بشه . هرچند ته وجودم اثرش همیشه میمونه ، با هر حسی خوب یا بد . پدر ریشه داره در من و کنده نمیشه . حتی اگه حالا اثرش پشیمونی و حسرت باشه برا من .  ولی شاید گره های ذهنی م و باورهای غلطی  که راجبش داشتم یا دارم ، باز و رفع بشه .