قرنطینه جدی شد .

دیروز ظهر گفتم ضعف و  تب دارم . البته تب نداشتم ولی ضعف چرا . 

با اینکه غذا خوردنم خوبه . 

به خواهرم پیام دادم که بگو بیشتر رعایت کنن بخاطر خودشون از من دوری کنن . دیگه اینجوری شد که کرونای من جدی به حساب اومد . 

بعدش از اینکه نگران شون کردم و تماس ها شروع شد که دست به سیاه سفید نزن و تو باید الان فقط استراحت کنی و کار به کار کسی نداشته باش حتی خواهر مریض... ته دلم برای همه مون سوخت . گریه هم کردم . ولی زود خودمو آروم کردم که فقط چند روز تحمل کن . تو امروز کمی بار رو اونا بندازی بهتر از اینکه که اونا درگیر بشن و یا تو حالت خیلی بد بشه که دیگه نشه کاری کرد . 

جای خوابم کلا ثابت شد تو اتاق آخری . چون روزای قبل جام مشخص نبود . 

کلی دمنو ش و میوه و پسته و تقویتی برام خرید خواهرم فرستاد.  بیچاره مرتب هم حالم میپرسه و گفت اگه ضعف داری پرستار بفرستیم خونه سرم بزنی.  از اول مراقبت کنیم بهتره تا دیر نشه . خب مشکل ما آقا هست . همین حالا میگه کرونا برامون آورده و الان همه مون مریضیم.  

خدا هر بلایی سر من بیاره اما مریضی این آقا به گردن من نیافته . 

خلاصه تا حد زیادی ممنوع الفعالیت شدم 

البته دمنوشم رو خودم درست میکنم وقتی کسی آشپزخونه  نباشه و یکی دو ظرف خودم رو میبرم تو حیاط میشورم که آلودگی نمونه . 

مامانم صبح برام تو اتاق صبونه آورد . رفت و آمدش رو میبینم به این سرویس بده به اون بغض میکنم . 

اما نباید ناراحت بشم و استرس بگیرم تو این شرایط . برای همین زود فکرم میبرم جای دیگه . 

دیروز مامانم میگفت همی تو همیشه دم هر کاری بام بودی حالا تنها شدم 

باید همه مون تحمل کنیم . 

از دوشنبه اون هفته که تب کردم امروز میشه یک هفته . 

یعنی یک هفته خدا رو شکر سر شده . 

دیشب و صبح سرد و گرم میشدم فقط گاهی بخاطر ماسک و گرما نفسم تنگ میشه و میرم تو حیاط  . ولی تب یا عارضه دیگه ای ندارم الحمدلله. 

دیگه رفتم دوش گرفتم بدنم خنک بشه . 

الانم بعد پست این مطلب میخوام بشینم پای طراحی اون مدلی که از هفته پیش موند . 

خوبه استاد تکلیف جدید هم نداد و من هنوز عقبم . استراحت اعلام کرده بود.  فردا باید تازه تکلیف گذشته رو تحویل بدم .