عاشق تر

دلم حرف زدن میخواد ... از دلتنگی هام ، خواسته هام ، و حتی خستگی هام .

اونقدر گفتم و نوشتم که دیگه خودم خودمو بلاک کردم .

سعی کردم که غر نزنم و اینجا گلایه نویسی نکنم .

انگار سرکار رفتن باعث میشه حجم بسیار زیادی از خستگی هام و دلزدگی هام یادم بره . ولی وقتی تو خونه بشینم ، همه چیز غیر قابل تحمل میشه .

از اجباری که وجود داره حتی تو همزیستی ... گرفته تا هزار خستگی و در بسته ای که انگار خیال باز شدن نداره .

اینجور وقتا یاد دوست دوران بچگی تا الانم میافتم که با هم بزرگ شدیم و چقدر به هم نزدیک بودیم و چقدر راحت حرف میزدیم . حالا اونقدر ازم دور شده که انگار بویی و خاطره ای از این دوستی و با هم نفس کشیدن ها باقی نمونده . چقدر سرد و بی روح . چقدر بی توجه . حیفم میاد و واقعا دلم میگیره ازش ولی تا حالا هیچ گله ای ازش نکردم چون نخواستم و نمیخوام ازم ناراحت بشه . گله ها بیشتر وقتا ریشه محبت دارن اما خب شنونده ممکنه به دل بگیره و اوضاع بدتر بشه . برای همین سکوت میکنم و کاوری میکشم روی همه دلتنگی هام که حرفی نزنم . و چشم میبندم از هرچی که ازش توقع دارم .

اینجور وقتا آدم نمیدونه با کی حرف بزنه که ذره ای آروم بشه .

حیف از این عالم به این بزرگی و تو حس کنی تنهایی .

غصه های آدما خیلی بزرگ شده خییییلی و منی که تو عمق درد و کمبود بزرگ شدم  ، میتونم از هر نوع دردی ، ذره ای رو درک کنم و بخاطر همین از توقعاتم رد بشم .

اما جای دل و دلتنگی و دوس داشتن ها رو نباید با اینجور حرفا پر کرد . باید همیشه لابلای همه اون غصه و دردها یه جایی ،  یه گوشی ، و یه لمس دستی بذاریم برای عشق ورزیدن و محبت کردن.

من همیشه برای همه دوستانم جا داشتم و دارم و حتی برای خانواده م . شاید تو خونه به اقتضای اون شرایط بد ، تلخی هم کنم ، اما زود پشیمون میشم و از دلشون درمیارم.  و چون نمیخوام خودمو تو این موقعیت قرار بدم بیشتر وقت ها چشم میبندم و نادیده ... شاید نادیده نه ... ولی تو خودم میریزم تا یادم بره و یا ببخشم .

ولی خداییش برای دوستانم همیشه و تو هر شرایطی وقت و انرژی و عشق گذاشتم.  شاید اون دوست اون لحظه به من نیاز داشت که من حالم خوش نبود ،  نمیشه اونو پس بزنم .. کجا بفرستمش بره.. حالا که منو خواسته ، یعنی واقعا نمیتونم حداقل براش گوش باشم ؟!!

من براش سراپا گوش میشم و دل میدم به کلمه کلمه حرفاش.  و لذت میبرم که همراهش بشم . منتی هم نیس خودم تغذیه میشم ...

دلتنگم و ترسیده و نگران از دست دادن های خیلی بزرگ و بی بازگشتم.  من خورد میشم مطمئنم. 

کاش مهربان تر ، صبورتر ، تواناتر ،  عاشق تر بودم ...