آرامش همراه با آسایش

از دیشب گلودرد بدی گرفتم . دارم سرما میخورم تو شرجی 90 درجه .

پیشی از خونه همسایه بیرون نمیاد و منم روم نمیشه هی برم دم در بگم بفرستینش بیاد .

همه بم میگن گربه بی وفا و بی ذات . اما من ته دلم نمیخوام اینو باور کنم . فقط میگم خوبه که یه جایی داره امن و راحت . و این منو راضی میکنه . از قدیم گفتن دختر مال مردم . پیشی منم یه روزی بالاخره میرفت .

از فردا کلاسام دیگه شروع میشه .

بازم از یه جای دیگه دعوت به کار شدم . از یه زبانکده دیگه . به مدیر داخلی مون گفتم که میخوام روزای فرد برم اونجا . طرف گفته هرچی میگیرید من 3 تومن روش میذارم . البته که خیلی منطقی نیس .

ازش خواستم به رئیس مون التیماتیوم بده که داریم میریم . و قیمت خودش رو بالا بکشه که نیروی با سابقه ش از دست نده . مدیر داخلی خیلی ناراحت شد که گفتم میخوام برم.  برای همین گفت خودم باش جدی صحبت میکنم تا حقوق اضافه کنه .

تو شرایط مالی امنی نیستم . تا سه ماه دیگه هم حقوقی ندارم . دست و بالم یه جورایی خالیه و ته مونده حساب رو باید چکه چکه خرج کنم .

استاد طراحی با بی نظمی هاش حسابی رو اعصابه. 

کلاس یوگا رو شروع کردم.  اونجا هم هنوز مربی تو اومدن بی نظم .

شاید من باید کمی بی نظم بشم تا بتونم بی نظمی اونا رو کمی تحمل کنم .

هنوز نتونستم اون رشته ورزشی پرتحرک رو اوکی کنم . هم بخاطر زمان هم هزینه .

دلم آرامش همراه با آسایش میخواد .