خودخواهی که شاخ و دم نداره

تقریبا سه هفته ست که هر روز صبح زود حدود 6 بیدار میشه . به مامانم گفته زود بیاد بلندش کنه . مشغول نوشتن یه سری مطالب برای تخلیه روانی خودش میشه . بهش میگن تمرین نوشتاری صبحگاهی.  از جایی خونده . و حالا شانس دل من همت کرده و داره هر روز انجامش میده و منم که خوابم از پر سبک تره ، بیدار میشم و هرکاری میکنم خوابم نمیبره . اونم میفهمه ولی میگه توقع که نداری تمرینم انجام ندم . بش میگم نمیشه بعد صبونه  انجام بدی . میگه نه . اصلا من خوشحالم که صبح زود بیدار میشم . اون وقت من خر یه عمر تو اتاق بخاطرش گرما رو تحمل میکنم . چرا هرکی به تور من میخوره اینجوری آدم خوار میشه . با اینکه من حق کسی رو ضایع نمیکنم .

بی خوابی ها خیلی داره اذیتم میکنه . گوش گیر گرفتم گذاشتم چند شب تو گوشم . اما حس بدی داشته که یه چیز مصنوعی تو گوشم حس کنم تا صبح . عملا سر و صدای خاصی نداره . اما من همین که حس میکنم مامانم میاد داخل بلندش کنه من بیدار میشم . خیلی ازش ناراحتم که اینقدر خودخواه.  ولی مسلما اون طور دیگه ای تعریفش میکنه .

امروز کل خونه رو جارو و گردگیری کردم. 

هوا خیلی گرمه. 

روی چشم های پیشی داره یه پلکی قرار میگیره . راه درمان خونگی کارساز نبوده . اول یه چشم بود . حالا شده دو تاش. 

میترسم با پوشش کامل اون غشا رو تخم چشمش ، کور بشه . این گربه هم زیاد خوشحالم کرده هم زیاد غصه دار . هر روز باید نگران یه دردش باشم . خدا منو شناخت مادر نشدم .