پستی از اونور سکه

همیشه تو روابط آدما یه روی پنهون سکه هست چه از زاویه بد چه خوب . من میخوام خودم رو بذارم تو زاویه معکوس و ازش بنویسم .

گاهی از پشت پنجره مردی رو میبینم که روی یه سه پایه توی حیاط پشتی نشسته و داره به ورای فاصله های موجود فکر میکنه . گاهی نیمه دست یا پای مردی رو از بین چارچوب های در میبینم که اون دست و پاها حکایت از یه عمر خستگی میکنن. 

من این لحظه از دور نگاش میکنم و دلم براش میسوزه.  بله اول دلم براش میسوزه بعد حس میکنم آره من این مرد رو دوس دارم . مردی که خیلی ازم دوره . ولی انگار راست گفتن یه چیزایی هست که هیچ چیز نمیتونه حذف شون کنه یا حتی انکار . نسبت خونی رو نمیشه منکر شد . و حتی حسی که با خودش برای آدم میاره رو نمیشه ندیده گرفت. 

دست و پاهای خسته از درد و رنج و مریضی بچه‌ها، هیکلی از ظاهر کاملا سرپا و سالم ولی از درون صدرصد خورد و خمیده. 

من اون مرد نشسته ساکت و زل زده به دوردست ها رو دوس دارم .

میشه حق داد به همه این خستگی ها و پرخاشگری ها . میشه حق داد که دلش تنهایی بخواد .

کاش میتونستم همه موانع رو از بین ببرم و آرزوهاش رو براش برآورده کنم . کاش میتونستم کاری کنم راحت تر  و آسوده تر زندگی کنه .

نگاش میکنم بخاطر تلخی هاش خیلی تنهاست.  بین این همه آدم هنوز تنهاست.  همه سرگرمی ش شده خبر شبکه های مختلف تلویزیونی.  یا نهایتا خواب های زود وقت و شایدم بی موقع .

گاهی تو دلم میگم گناه داره . بیشتر وقتها حسم دلسوزی بوده و خودم رو ملامت کردم که چرا نباید عاشقش میشدم .

براش عاقبت به خیری میخوام و اگه خدا خواست امانتش رو بگیره سرپا ببره که زیردست ها نمونه .

من دختر همون مرد نشسته روی سه پایه م . همون مرد مو سپید و تنها  . همون که همیشه تلخ بود و همیشه فقط آه کشید . اما من دل سنگ نیستم . من ظریفم و بخاطر اون ظرافت بارها از آه هاش شکستم و خورد شدم . اما حسم نمرد. 

من الان هستم با یه حس مثبت به اون مرد .

شاید یه دقه دیگه یه ساعت دیگه یا فردا بازم چیزی بگه که همه خیالات و احساساتم رو تخریب کنه اما واقعیت درون من عوض نمیشه .

من اون مرد نشسته رو سه پایه رو دوس دارم .

دیدن اون سه پایه حتما حتما در سالهای بعد میشه منبع یه خاطره برای من . میشه یه سه پایه با ارزش . میشه یه آرامگاه. 

نمیدونم شایدم بترسم که روی اون سه پایه بشینم . اما حتما دوسش خواهم داشت .

میتونم خودم رو پرت کنم به اون طرف واقعیات و درونیات این مرد . میتونم بش حق بدم . میتونم حس کنم که من دختر همون مرد هستم .

دوست دارم پدر .

دوست دارم بابا .

اینا جملاتی هست که هیچ وقت نشد به زبون بیارم .