دو روز که هوا اینجا خنک تر شده . نمیدونید چه ذوقی تو دلم. البته با اینکه میدونم دوام نداره و بازم شرجی میشه . اما برا همین قدرش هم خیلی خوشحال و شاکرم.
هواش آدم رو هوایی میکنه هوایی هوایی هوایی. مثل آهنگ دوتایی حسین توکلی . که خیلی دوسش دارم.
یه هوایی که یاد مهر میفتی. یاد حس ها و روزهای خوب مدرسه و دوستان جدید و قدیم . یاد دفتر و کتاب نو . یاد مانتو که بوی تازگی و نویی میده . یاد روزهای بی خیالی و بی دردی . یاد لحظات قشنگ اون سالها که بعضی هاش با اشتباه های شیرین قاطی بود .
یاد زنده بودن و طراوت نوجوانی.
حالم از حس های خوب و بد پاییزی لبریز شده .
یاد اولین رفتن شیراز برای دانشگاه . یاد همه حال های خوبی که گذشت و نمیدونم تکرار بشن یا نه .
دلتنگ یه صدای مردونه هم هستم بم نخندید.
خوش باشید و پر از حس های خوووووب.
عزیزم.
دلتنگ صدای مردونه ای هستی که بهش دسترسی داری؟ خوب خودت باهاش تماس بگیر. عیبی نداره که!
اگرم بهش دسترسی نداری که خوب کاریش نمیشه کرد جز مرور خاطرات و حرص خوردن و حسرت کشیدن که به نظرم کلا نزار اذیتت کنه.
سلام نه عزیزم بش دسترسی ندارم .