خیلی از عمرم کم شد ...
اول بگم که اونشب با دوستم رفتیم یه کافه موزه قجری کوچیک و خیلی بامزه ، دکورش از زمان گذشته بود . شام هم کتلت و کشک بادمجان و کمی هم دمپخت گوجه گرفتیم و دو نفری خوردیم . مقدار غذا زیاد نبود . یه چای اولش با استکان قجری خوردیم و بعد شام . من که خیلی جاش رو دوس داشتم . طعم غذا حس و حالش برام خوشمزه تر بود تا نمک و فلفلش. آخه ما تو خونه مون همیشه خوش نمک و فلفل میپزیم .
وقتی بیرون بودیم خدا رو شکر از کمرم اذیت نشدم . وقتی بدنم تو حرکت و گرم باشه دردم کمتره تا وقتی مثلا یه فاصله ای دراز بکشم یا بشینم ، دیگه بعدش که میخوام تغییر حالت بدم خیلی درد دارم . دیروز نوبت ارتوپد داشتم . یه عکس از زانو و چند مدل مکمل و یه مسکن داد . من واقعا از مسکن ها اثری ندیدم . یه ام آر آی هم نوشت که هنوز نوبتش اوکی نشده ، فردا هم جمعه ست میره تا شنبه. عکس زانو نشون داد که اینجانب ساییدگی زانو دارم . و چقدر افسوس میخورم برای خودم ، برای بدنم . شایدم خیلی ها تو شرایط مشابه من هم باشند و من خبر ندارم . فکر میکنم فقط من این همه درد دارم . حالا علاوه بر مشکل دست ، مشکل ساییدگی زانو هم رسما اعلام شد . من همیشه زانو درد هم داشتم مخصوصا اول سال تحصیلی. البته از قبل ترها هم حسش کرده بودم . همه سال‌های زبانکده من دو سه طبقه بالا پایین میشدم هر روز . آسانسور نداره ساختمان زبانکده سابق . الان از وقتی اومدم قلمچی حتی طبقه اول رو هم با آسانسور میرم . برای کمرم هم ام آر آی نوشت تا بتونه تشخیص بده مشکل چیه . و شک دیگه ای که ایجاد شده اینه که نکنه مشکل کلیه داشته باشم 
. اگه ام آر آی سالم باشه احتمالا باید سونو برم . و همین دیروز حدود دو میلیون هزینه دکترم شد . البته خودمو ناراحت هزینه نکردم. اینقدر دارم درد میکشم که پولش برام مهم نبود هرچند حقوق یه ماه من بود . الانم که دارم مینویسم دراز کشیدم و درد دارم . امروز رفتیم چهلم خاله و من همش رو صندلی نشسته بودم اما وقتی بلند شدم و بعدش تا بیایم خونه دردم دوباره شدید شد . دیروز داشتم کمک خواهرم پاش صاف میکردم هیچ وزنی هم روم نبود اما انگار یکی با شمشیر زد تو کمرم . درجا آخم دراومد و دیگه اشکام امون نداد . کارای کمتری میکنم . مثلا خونه رو جارو نکردم دیگه خواهر کوچیکه جارو کرد . اما بخوام نخوام برای پهن و جمع کردن سفره خم و راست میشم . تو هربار باید کامل بشینم اون چیز رو دست بگیرم بعد دوباره آروم سرپا بشم . حتی به زور سوار ماشین میشم . اول یه پا رو با دست میگیرم سوار میشم بعد اون یکی پا رو میارم تو ماشین . حرکاتم محدود شده و شبیه آدم های فلج و ناتوان شدم . باورتون میشه یه هفته ست حتی موهام شونه نزدم و فقط کش مو درمیارم و دوباره موهام با دست مرتب میکنم . و چقدر این دو سه هفته زندگی من سخت و محدود شد . هیچ کاری نتونستم بکنم . انگار از عمرم خیلی کم شد و انگار وجود نداشتم . سلامتی خیلی چیز ارزشمندیه. نباشه زندگی متوقف میشه .
خیر سرم کتاب رمان انگلیسی شروع کردم که خوردم به اوج درد و داره کند پیش میره ، حتی چند روز اصلا نشد که بخونم .
هفته قبل مینی سریال حیثیت گمشده رو تو گوشی نگاه کردم تو وقت هایی که درازکش بودم . فیلم خوبی بود .
یه چیزی هم بگم یادم افتاده ، اونم تنگ شدن محدوده پرایویسی یا حریم خصوصی مون هست . گاهی با حضور عروس گفتن یه چیزایی خیلی سخت میشه .
pms یا ....
حدودا دو هفته ست درد کمرم به اوج خودش رسیده ، جوری که عین دور از جون قطع نخاعی ها به زور پهلو به پهلو میشم ، به زور از درازکش به نشسته درمیام . این چند روز آخر به گریه افتادم . تا دیروز ربطش میدادم به عوارض pms . میتونم بگم تو همه عمر دوران پی ام اس خودم هیچ وقت دردی نداشتم و اذیت نشده بودم . وقتی میدیدم دخترا چقدر درد میکشیدن خیلی ناراحت میشدم . اما شکر خدا من اصلا نمیدونستم چی هست این درد . اما این چند سال که افتادم رو بی نظمی و ماه پیش با تزریق سه آمپول درمان رو مجددا ادامه دادم و دارم دارو مصرف میکنم ، این دو بار اخیر به شدت درد کشیدم از کمرم . مخصوصا این بار . الان تو یه وضعی هستم که حتی نفس زوری میکشم از تیری که تو کمرم میره و میاد . دیروز رفتم دکتر عمومی و یه آمپول مسکن کتورولاک زدم ، اما انگار نه انگار . امروز با ژلوفن کمی از دردم کم کردم . اگه تا فردا خوب نشم به احتمال زیاد نوبت ارتوپد میگیرم چون دیگه بعید میدونم ربطی به pms داشته باشه . و این در شرایطیه که من هیچ بیمه درمانی الان ندارم و اگه بگه اسکن و ام آر آی و فلان و بهمان ، خدا بخیر کنه .
چرا الان که من هیچ بیمه ای ندارم آخه؟
پنجشنبه چهلم خاله ست و باید بریم امیدیه.
امشب قراره با یکی از دوستام بریم بیرون و یه شام سنتی سبک بخوریم . دیروز زنگ زد و قرارمون اوکی کردیم . درسته کمرم درد میکنه ، درسته راه رفتن سختمه ، اما از اونجایی که این فرصت ها برای تطابق برنامه من و دوستام به سختی پیش میاد ، من این دعوت رو رد نکردم . شاید لابلای این همه درد و فشار و استرس زندگی ، این زنگ تفریح های کوتاه و دیر به دیر خودش درمانی بشه به خستگی هام .
دو هفته ست نتونستم خونه رو جارو کنم همونجور کثیف مونده . فر کثیف مونده البته یکی دو بار ماما تمیزش کرد . حتی تو حمام و سرویس بهداشتی رفتن خیلی اذیت بودم . تو لباس پوشیدن مثلا جوراب و شلوارم رو و کفشم رو به سختی پام میکردم ، چون کمرم تو خم شدن ها خشک و دردناک شده.
اونروز به داداش گفتم منو دم داروخانه برسونه ضدآفتاب و شوینده و آبرسان و کرم شب خریدم ، هزینه م شد دو میلیون و خورده ای . خیلی زیاد شد ولی همش لازم بود . بالاخره من کار میکنم و شکر خدا دستم تو جیبمه و منت کسی سرم نیس .
گفتم منت یاد یه چیزی افتادم.
که ناراحتم کرده بود . همون داداشم که میگم خیلی مثلا منو دوس داره ، و خانمش سرطان داره . وقتی فهمید کمر درد دارم گفت ازبس پای تخته همش داری درس میدی ، زندگی همش کار نیس ، با خنده به اون داداشم میگفت والا تو دسشویی هم با گوشی میخواد آنلاین درس بده ، بابا اینقدر کار نکن آخرش میشه این کمردردها که حتی خرج درمانت هم درنمیاد . و انگار که بیماری مسری داشته باشم با خنده گفت جفت زنم نشین . منم بش گفتم مگه من بیماری مسری دارم و از کنار زنش بلند شدم . گفتم اگرم کار میکنم برای اینه که محتاج کسی نباشم من کار نکنم کی هزارتومن دست من میذاره . گفت نه کاکا ناراحت نشو من بخاطر سلامتیت میگم .
به جای اینکه بگه خواهر تنت سلامت باشه ، اگه کم و کسری هم داری بگو. اینجوری حرف میزنه . اصلا جوری شده که از اومدنش دیگه خوشحال نمیشم چون بارها بم تکه زده .
به غیر از عیدی که سالی یه باره ، تا حالا نشده یه بار یه پولی بلند کنه بمون بده و بگه بالاخره من دربرابر شما هم یه مسئولیتی دارم . و اینم بگم که وضعش خوبه و فقط خانمش رو داره . اما همه توجه ش شده خانمش . منم که محتاج نیستم شکر خدا . آدم خودمم بدون نیاز به کسی . ولی زورش اینه که چشم روت بذارن . اصلا شایدم چشم خوردم و خبر ندارم 
آشفتگی
مثل اینکه راستی راستی تو نوشتن تنبل و بی حس شدم . مثلا مثلا خیرسرم مدرسه تموم شده . ولی اصلا حس استراحت و بیکاری نداشتم تو این مدت . ازبس کار پشت کار میاد . یا کارای خودم یا خونه و اهلش . یا از مدرسه زنگ میزنن بیا نمره ها با مدیر چک کن . دیروز زنگ زده بودن که برگه ها باید دو امضا بشه و من اینو نمیدونستم ، پس بلند شدم رفتم اول این مدرسه بعدم گفتم قبل اینکه اونا زنگ بزنن اونور هم برم و چقدر برگه بود ، چقدر به دستم فشار اومد . هر برگه دو امضا فامیل تاریخ و نمره به حروفی . هر کدوم حدودا یه ساعت طول کشید . قبل مدرسه هم ۹ تا ۱۰:۳۰ خصوصی دهمی داشتم تو قلمچی که بعدش رفتم مدرسه ها .
برنامه پیاده روی تو کوچه مون رو اوکی کردم . آسون ترین و نزدیک ترین کاری که میتونم بکنم فعلا همینه . از این سر کوچه تا اون سر به مدت نیم ساعت . البته این هفته بی نظمی زیاد داشت ولی اوکی ش میکنم .
دو هفته ست طراحی نفرستادم برای استاد . جلسه بعد وارد مبحث لب میشیم . هر روز سعی کردم طراحی کنم اما نشد .
یادتونه اول سال تحصیلی گفتم خاله م خواسته عکسش رو بکشم ؟ اونم هنوز دست به کار نشدم . با کاری که برای فامیل باشه ارتباط خوبی برقرار نمیکنم . چون علاوه بر اینکه مفتی هست ، طرف ممکنه با حرفا و نکته های الکی که میگه آزارت بده .
قیمت یه سفارش چهره سایز آ۳ شده حداقل یه تومن .
خودمم تعجب کردم . آخه خواستم بدم طراحیش کنن و خودم هزینه ش بدم ، دیدم نه بابا هزینه ها خیلی بالا رفته و من خبر ندارم . بیحیالش شدم و دارم به خودم همت میدم که کارش کنم .
دلم میخواد کتاب زبان اصلی م رو بخونم. یه کار متفاوت از بقیه روتینم. ولی کوووو وقققتتتتت .
فقط اینو میدونم همه رو باید کم کم سروسامان بدم که ذهنم خالی بشه وگرنه آشفتگی ذهنی م اذیتم میکنه زیاد .
دردهای شدید کمری که دیگه بماند ،
ازش حرفی نزنم بهتره .
باید یه جلسه تراپی هم اوکی کنم . شاید شلوغی سرم خالی بشه یه مقدار .
حال خوب دوستی
امروز یه قرار دوستانه رو بعد تقریبا دو سال تونستیم هماهنگ کنیم و رفتم خونه یکی از دوستام . که دیگه چند شب پیش تو پیام ها از گله به یه کم دعوا رسیدیم که چرا نمیای خونه مون و تو برا دوستی مون ارزش قائل نیستی و این حرفا . همه این حرفا رو اون زد . و منم گفتم هربار خواستم بیام شرایط تو اوکی نبود. یه جورایی تو اون پیام ها آخرش بیخیال اون دوستی چندین ساله شدیم . البته من با اینکه از بعضی حرفاش ناراحت شدم اما به عمق دلم نگرفتم و گفتم تو همه روابط اینجوری پیش میاد . ولی سکوت کردیم و از چت دراومدیم .
دو روز بعدش با خواهرش هماهنگ شدم که باز مهمان داشتن و نشد برم . امروز ولی اوکی شد که برم . دوستم اصلا خبر نداشت و چقدددر سورپرایز شد . یعنی اگه بگم خودمم چقدر حال خوب گرفتم از رفتنم ، از دیدن شون . ما سالهاست با هم دوستیم و خواهراش اونقدر منو دوس دارن و باهم راحتیم که خدا میدونه ، منم خیلی دوسشون دارم و باشون راحتم اما شرایط من همیشه برای رفتن اوکی نمیشه . کلی حرف زدیم و خندیدیم و گله هامون به شوخی تکرار کردیم و همه چی تموم شد . برای من ارزش دوستی خیلی بیشتر از ایناس که با چند جمله گله ، بخواد ازبین بره . و خیلی اصرار کردن شام بمونم که چون بعدش با خواهر کوچیکه می‌خواستیم بریم بازار برای مامان و خاله و دختر خاله پارچه بخریم که لباس سیاه شون دربیارن ، دیگه نموندم ولی ازم قول سری بعد رو گرفتن .
راستی هفته پیش رفتیم مهمانی خونه خواهر کوچیکه و خیلی بمون خوش گذشت. یه تجربه جدید بود . چون خواهرکوچیکه تازه خونه دار شده .
امتحان های من تموم شد . برگه ها هم تصحیح و نمرات ثبت سیستمی شد . فقط یکشنبه یه مراقبت دارم و دیگه تمام .
امروز پارچه برای فرم اداری هم خریدم ، تو نظرم هست یا یه پارچه دیگه بخرم یا شایدم یه فرم آماده با قیمت مناسب .
این یکی دو روز حتما باید زنگ بزنم نوبت متخصص داخلی رو هم اوکی کنم .
هفته پیش کار طراحی نتونستم انجام بدم . این هفته باید حتما کار کنم . آخرین جلسه بینی هست و بعدش میریم تو کار لب 
گزارش چند روزه
خب از کجا بگم .
از هرچی یادم اومد میگم مهم و غیرمهمش اهمیت نداره 
خب کارای طراحی بینی یا مماغ خوب پیش میره ، حتی سعی کردم لابلاش کارای عقب مونده مدل های چشم رو هم پیش ببرم .
دوشنبه تولد داداش بود و عروس یه دورهمی ترتیب داد تو خونه . خانواده ش رو دعوت کرد ، خواهر کوچیکه هم که هر روز هستن .
برای شام ساموسه پیتزایی درست کردیم ، کلی مواد ساموسه شد ، ۷۲ تا ساموسه شد . من مواد و طعم ها اوکی کردم ، خواهر کوچیکه چون من نبودم پیچید و بعدا هم خودش سرخ کرد . کلی تو سفره گذاشتیم و یه تعدادی هم سرخ نکرده موند برای دو شب بعدی. کیک و هله هوله های دیگه هم بود . پدر عروس خیلی خوش مشرب هست وقتی میاد خیلی با هم حال مون خوبه ، کلی حرف زدیم و خندیدیم. میتونم بگم درحال حاضر تنها خانواده ای که تو دورهمی با هم حال مون خوبه ، خانواده عروس هستن و بویژه پدر عروس . وگرنه مادر عروس یه جاهایی رو اعصاب بوده و هست . برادرش هم خیلی برای مراسم غد بازی درآورد با اینکه کوچیک تر هم هست و غیر یه بار اصلا خونه ما نیومده ، اون خواهر برادر دیگه ش هم آرومن و ساکت . ولی همون بابای عروس کل مجلس رو گرم و شاد میکنه . ما هم کنارش حال مون خوبه . همه مون پول دادیم ، عروس براش ماشین اصلاح گرفت . اتفاقا خود عروس هم خردادماهی هست و جمعه تولدشه . برنامه خاصی پیش بینی نشده ، به اونم پول میدم . شایدم داداش برنامه داره ولی فعلا چیزی نگفته .
و خبر مهم اینکههههههه دارم دوباره عمه میشم . بماند اینکه تفکرات شخص من چی بوده و پیش خودم گفتم حالا زود بود . اما از طرفی هم خب خوشحالم . امیدوارم سالم باشه .
دکتر زنان رو رفتم . آزمایش مشکلی نداشت و فعلا دارو گرفتم تا دوره بعدی .
مسئله بیمه رو هم چند روزه میرم میام اما هنوز نتیجه درستی نگرفتم . میگن اگه بخوای برگردی تحت بیمه پدر ، تا بیمه اردیبهشت مدرسه بشینه تو سیستم سازمان شده خرداد ، تا درخواستت پیگیری بشه برای بیمه پدر ، شده تیر و درنهایت فقط برج ۵ و ۶ رو میتونی تحت بیمه پدر باشی و آخر شهریور هم دوباره اقدام که بری برای مدرسه 
گفتن به جای این کار میتونی اون بیمه ۱۲ درصدی که اول خرداد ثبت کردی رو مبلغ بیشتری بدی و درمانی رو اضافه کنی و هرماه هزینه ش شخصی پرداخت کنی . و اینم که بررسی کردم دیدم باید ماهی یه میلیون و دویست بدم بیمه تو شرایطی که حقوق ماهیانه هم ندارم فعلا . و آخر آخرش اگه بیمه زیر ده سال باشه هیچی به من تعلق نمیگیره مگه اینکه ماتفاوت سنوات رو بخرم و ده سال رو تکمیل کنم . از اون طرف هم بیمه مدرسه خودش رو بکشه با تعداد روزایی که داشتم از ۸ ماه کار فقط سه ماه بیمه درمیاد ، چون ساعت کاری های من کامل نبوده . اینم تازه با اون بشه ۷ ماه ، بقیه سال رو ندارم و بیمه م کامل نیس . یعنی گیج شدم این چند روز بسکه اینور اونور پرسیدم . داداش میگه نمیصرفه این همه از جیب بدی و نه سابقه ت کامل بشه و نه دفترچه درمانی درستی داشته باشی . تو که آخرش اگرم ازدواج نکنی حقوق پدر رو داری ، پس چه فایده الان بخوای اقدام کنی . مگه اینکه خودت رو بیمه عمر کنی . که حالا باید بدوم دنبال اینکه بیمه عمر چی خوبه و با چه شرایطی .
و درحال حاضر هیچ بیمه درمانی ندارم و اگه پرداخت هم نکنم کل تابستون هر مورد پزشکی برام پیش بیاد ، باید آزاد پرداخت کنم .
دیگه واقعا نمیدونم چی خوبه .
ولی بیمه مدرسه واقعا مزخرفه و هیچ سودی برام نداشت هیچ تازه از بیمه و مزایای پدر هم محروم شدم .
گیج و منگ هستم خدمت شما.
اگه نظری دارید و دستی به کار ، منو راهنمایی کنید .
بعد کله میکنم میگم ساره سابقه برا چیته اصلا مگه قرار چند سال دیگه کار کنی . زیر ده سال هم که میسوزه . ولی بعد میگم پس درمان چی ؟ اگه خدایی نکرده یه کیس پزشکی پیش اومد چی ؟
همین الانم برنامه م اینه که یه متخصص داخلی هم برم برای چکاپ . هر آزمایش و نسخه کلی پولش میشه .
بخدا موندم چه کنم ...
شنبه امتحان هشتمی های اون یکی مدرسه ست . سه تا شاگرد خصوصی دارم که باید این دو روز کلاس شون اوکی کنم و واقعا به سختی مکان و زمان جور میشه.
مدیر خنثی که بهتره ازین به بعد بش بگم مدیر ساناز ، ازم برای دخترش مشاوره زبان خواست و ازم خواست دخترش رو تعیین سطح کنم. و این یعنی ایشون هم داره کم کم از حالت خنثی درمیاد.
یه روز دبیر هفتم رو دیدم ، تو سلام علیک سرسنگین بود ، دلم سوخت . براش ناراحت شدم اما من چکار باید بکنم واقعا . حتی اگه برم بگم به نفع ایشون عقب میکشم و میشینم تو خونه ، موسس مطمئنا قبول نمیکنه . چون انتخاب اونا بر اساس احساسات نیس و معیارهای مهمتری دارن تو کارشون .
این امتحان داده بشه و برگه هام تصحیح کنم و نمرات ثبت کنم دیگه عملا کاری برای مدرسه ندارم و میشه گفت تعطیل میشم . مگه کار اداری پیش بیاد .
اینقدر هوا گرم و داغ شده اینجا که هرجور فکر میکنم همت پیاده روی در خودم نمیبینم . حتی این چند روز به زور رفتم دنبال کار بیمه . بدجور هوا داغه . دارم برای پیاده روی یه منطقه پیدا میکنم که حداقل دار و درخت داشته باشه بشه تو سایه ش پیاده روی کرد وگرنه نابود میشم . همین الانم بخاطر مشکلات هورمونی صورتم مرتب جوش میزنه و خشکه . دیگه آفتاب بگیره بدتر میشه .