کافه کولی

گفته بودم میخوام بازم تو چالش های استاد شرکت کنم ، و دنبال ایده بودم . با یکی از دوستام که کالیگرافی  کار میکنه قرار شد کنار چیزی که من نقاشی کردم ، شعری رو که خودم گفتم رو برام بنویسه . این مدت هم چند تا کار تمرینی انجام داد . 

دیگه امروز قرار گذاشتیم  تو یه کافه جدید به اسم کافه کولی . تو شهرمون کافه زیاد شده باورتون میشه هنوز خیلی هاش من یه بارم نرفتم . و میشه گفت هر وقت هر کدوم  رو رفتم واقعا هم از فضا و هم سرویس راضی بودم . 

اونجا هم حرف زدیم و هم با هم کار کردیم و طرح های مختلف رو چک کردیم . برای اتمام کار خیلی ذوق زده م . 

هر دومون چای زعفران  خوردیم و من دو تا کوکی کوچولو  شکلاتی که خیلی بم مزه داد . تازه بود و کم شیرینی . من سه تا داشتم ولی فقط دوتاش خوردم و اون یکیم رو دادم به دوستم . یعنی همچنان دارم رو خوردن هام کنترل میکنم . واقعا حس کردم حالم بهتر شد . مخصوصا  که برگشتنی پیاده اومدیم و چقدر به نظرم مسیر کوتاه بود و زود رسیدیم . هوا هم به نسبت بهتر بود . صبح که برای کارای بانکی و بهزیستی  خواهرم رفته بود که خیلی گرم بود . 

زندگی با همون روتین و حسرت ها داره تند تند پیش میره . و من گاهی حس میکنم که هیچ کار مفیدی تو زندگیم نکردم . و با همه بدو بدوهام از خیلی ها کمتر دویدم و کمتر رسیدم . 

مثلا اینکه بعد از تقریبا ۷ سال آموزش و کار حرفه ای  طراحی و نقاشی هنوز موفق نشد یه ورک شاپ یا نمایشگاه  شرکت کنم . 

هففففتتتت سااال ، کم نیس ها . واقعا من از سال ۹۶ آموزش های حرفه ای م رو شروع کردم . فقط دوره آموزشی استاد امجد تو بحث طراحی با مداد از مقدماتی تا پیشرفته ۳ سال طول میکشه که من تقریبا ۸ ترم یا همون ۸ ماه دیگه دارم که دوره م تموم میشه و مدرک پیشرفته رو میگیرم . تازه بعدش باید با خود استاد تکنیک سیاه قلم و شاید مدادرنگی  رو ادامه بدم . با اینکه من سیاه قلم رو با یه استادی تهران آموزش گرفتم و تموم کردم ، اما مدرک ندارم.  و میخوام از استاد امجد مدرک بگیرم . 

برای چهارشنبه نوبت مشاوره گرفتم . 

مشغول طراحی های جمجمه هستم . این بخش از طراحی رو هم خیلی دوس دارم . 

گاهی واقعا از کم توجهی های ماما نسبت به خودم و توجه های زیادش به بقیه ، به شدت در خودم میشکنم و افسوس میخورم . 

خیلی چیزا اخیرا پیش اومده که ازشون نمینویسم و حرف نمیزنم ، 

بگذار سکوت جان مرا بگیرد . 

دبیر هنر که پارسال ازش گفته بودم هم امسال خداحافظی کرد ، ۱۷ سال سابقه کار داره و گفت دیگه از کار خسته ست . و چند نفر دیگه رفتن و چندتا جدید اومدن ، که ظاهرا روال تکراری هر ساله همینه . 

این چند روز بازم فیلم نگاه کردم . 

پتو و لحاف و روبالشی  م رو شستم و برای پاییز ملافه رنگ رنگیم رو تشکم سنجاق کردم . 

تابستون خوبی نداشتم . امیدوارم پاییز و زمستون خیلی خوبی داشته باشم . 

آیا من یه آدم منفی هستم ؟ که بعضی  دوستام سراغم رو نمیگیرن؟ اخیرا زیاد این سوال به ذهنم خطور میکنه .