تظاهر

گاهی دلم میخواد تو عمق ناراحتی و دلتنگی های خودم فرو برم . تا چند روز ازش درنیام . به اختیار خودم تو همون حال بمونم . اصلا گاهی از تو این حال موندن ، حالم خیلی بهتره تا تظاهر به خودِ خوب بودن . 

بدون اینکه تظاهر به شادی یا خنده کنم .

بدون اینکه تظاهر به خوب بودن ... 

به بی غصه بودن ...

به راحت بودن به جای ناراحت بودن ...

به گریه به جای لبخند زهرآگین که عین سم دوباره تو خودم میریزه . 

به داد زدن ، شکستن ظرف ، پشت پا زدن به همه مسئولیت ها و وظایف داخلی و بیرونی .

به همه وابستگی های اجباری . 

خسته از تظاهر به اینم که چیزی م نیست .