کار کار میاره ....

چه هفته طولانی  و سنگینی بود . به زور تموم شد . 

فردا صبح مراقبت دارم . اگه بتونم برم دنبال بقیه کارای اداری بیمه م عالی میشه . 

طراحی های این هفته تا الان خوب پیش رفت ، چون تایم بیکاری زیادی داشتم . 

البته کارای ریز و درشت هم زیاد دارم اما واقعا برا چندتاش  همت نکردم و موندن . مثل تسویه کمد لباسا،  جمع و جور کردن کتابای اضافی . بازار رفتن و خرید لیستی که گفته بودم . 

راستی فکر کنم نگفتم حاجی قلمچی  باز رفت مکه و زنگ زد خداحافظی  و حلالیت گرفت ، شیطونه میگفت بگو اول پولایی که ازم خوردی بده بعد حلال میکنم بری .  

یه جابجایی  خاص و مهمی تو زبانکده سابقم شده ، رئیس ش رفته جای دیگه و حالا اون مرکز با نیروهای سابق ادامه کار رو قوی پیش برده و چند بار زنگ زدن که باشون همکاری کنم و من گفتم وقت ندارم حتی هزینه رو بردن بالا ، اما من واقعا تایم خالی ندارم . خودشون گفتن حاضریم با رئیس قلمچی حرف بزنیم که با ما جوری همکاری کنه که بتونی با ما کلاس بگیری . ازم خواستن یه روز برم حضوری شرایط رو ارزیابی  کنیم . ولی واقعا هماهنگی  بین سه جا تا الان هم یه وقتایی خیلی سخت بوده حالا بشه چهار جا ، یعنی یه جا بخوای بری باید منت چهارتا رئیس رو بکشی تا بتونی بری .این یکی از بزرگترین معایب کار تو چند مرکز هست . زبانکده  فعلی رو نمیتونم ول کنم چون رئیسش همیشه هوای منو داشت و همکاری کرده همه جوره . قلمچی هم درآمدش از بقیه بهتره،  مدرسه که صبح هست و فعلا تعطیل.  کار تو زبانکده  سابق رو کجا جا بدم دیگه . 

نمیدونم  چم شده انگار دلم یه چیزی میخواد خیلی متفاوت  و متنوع اما نمیدونم  چیه . 

دلم بهونه گیری میخواد و کسی که بهونه هام رو بخره . 

دلم حرف زدن با یه دوست نزدیک میخواد .  به قول نسل الانی ، وات دِ فاز ساره . 

خودمم نمیدونم چرا فازم پریده ، شایدم میدونم ولی انکار میکنم .