شب نوشت

دیروز بعد ظهر با خواهرم رفتیم بازار ،  بیشتر دوس داشتم بازارگردی کنم تا خرید ، چون هم هزینه ها رو مجبورم مدیریت  کنم و هم از اونجایی که خیلی گشت و مهمانی نمیرم همون مانتو شال های قبل کارم رو راه میندازه و فقط یه شلوار زغالی جذب میخوام که دیشب هم نگرفتم ، چون با قیمت ها کنار نیامدم اما احتمالا سری بعد ناچارا یکی بگیرم چون به این باور میرسم که قرار نیس ارزون تر از چیزی که دیشب بوده ، چیزی گیرم بیاد . 

یه اسپری و عطر خریدم کلی پول شون شد . و کادو برای خونه خاله کوچیکه. 

امروز کلی تو پیج ها دنبال کاغذ آ۴ دبل ای بودم برای کارای طراحیم،  تو شهرمون و حتی اهواز نبود . از پیجی که چند بار قبلا  خرید کرده بودم ، کاغذ رو موجود دیدم و بعد به فکرم رسید حالا که میخوام سفارش بدم چند تا چیز لازم دیگه رو هم بخرم ، درنتیجه از کاغذ رسیدم به مقوای فابریانو و بعد لوله آرشیو و دستکش طراحی و چقدر قیمت ها بالا رفته بود نسبت به خریدهای آخرم که تقریبا سه سال پیش بوده ، خیلی دل دل کردم ولی درنهایت  دیدم چاره ای نیس امروز نخرم باید فردا گرون تر بخرم ، این شد که کلی اینور هم هزینه کردم . خرید لوله آرشیو اصلا نیازم نبود اما بخاطر مقواها که سالم دستم برسه مجبور شدم بخرم  ، انگار باید هزینه سفارش هام بالاتر ببرم ، هر یه مقوا رو ۵۲ هزار تومن خریدم  و با توجه به بودجه بندیم فقط  تونستم  پنج عدد سفارش دادم . 

صبونه اونروز هم دوستم مهمان من بود چون سری های قبل تر ، ایشون مهمانم کرده بود ،‌ و دیروز هم محبت کرده بود و برام یه شال آورده بود .

درنتیجه همین دو روز کلی هزینه کردم . 

ولی شکر که دستم تو جیبمه و هنوز از پس هزینه هام برمیام . 

دوس داشتم تعطیلات نوروز استراحت طراحی داشته باشم ، اما ترم جدید ادامه پیدا میکنه ، من به پشتیبان گروه هنری مون گفتم ولی  تعجب می‌کنم چطور کسی اعتراضی نکرده  با توجه به اینکه هم ممکنه آدم رفت و آمد داشته باشه و هم مهمتر اینکه تعدادی روزه هستن . من که دیگه روزه نمیگیرم اما دلم استراحت  میخواست با کمترین دغدغه  کاری یا طراحی .

چند وقتیه یه وبلاگ جدید رو زیاد میخونم  و  واقعا گاهی چراغ هایی تو سرم روشن میشه . بعضی از دوستان وبلاگی واقعا باعث افتخار هستن . و خوشحالم آدمایی با تحصیلات  خیلی بالا و مشغله  های فراوون  ، هنوز علاقه به وبلاگ نویسی دارن و به امثال من فرصت خوندن تفکرات خوب شون رو میدن و حتی غیرمستقیم  کمک فکری ایجاد میکنن .  من با خوندن اونا تازه میفهمم با سن شناسنامه ایم خیلی فرق دارم ، هم ظاهری خیلی کوچیک میزنم و هم گاهی خودم قبول دارم تو یه چیزایی به بلوغ و پختگی لازم نرسیدم .  میدونم ترس بزرگترین  عامل سرکوب شدن احساس  و قدرت های خاص من بوده  ، ترس از حرف زدن و ابراز وجود بخاطر سخت گیری های پدر و عدم حمایت مادر .  دیگه نباید خودمو بخاطر گذشته  حرص بدم بلکه باید خودمو رشد بدم ، با هر چیزی . با مشاوره یا مطالعه  فرقی نمیکنه . 

راستی این هفته خواستم مشاوره بگیرم ، تداخل تایم داشتیم و جور نشد . باید برای اول هفته اوکی ش کنم ، وای یعنی باید یه هزینه دیگه پرداخت کنم  .  همش رو هم رو هم شد آخر سالی .  

اشکال نداره  پول میاد که به ما رفاه و امکانات بده ، حتی حداقلش . 

خدا کنه توان داشته باشم و شرایط کاری م تو قلمچی  ثبات بهتری پیدا کنه 

پول میاد و میره .