عدالت یا توهم

کی گفته حق به حق دار میرسه .

کی گفته عدالت اجرا میشه .

عبدالباقی فرار کرد ، پشتش هم استاندار شریعتی . 

کدوم خون پایمال شده ای همه این سالها جبران شد .

کدوم ظالمی پای دار رفت و تاوان پس داد .

میخوام نباشه آخرتی که قراره اونجا جواب پس بدن .

درد اونجاست که اگه جوونامون پای آب و بنزین کشته شدن و کسی نتونست خون بهاشون رو پس بگیره ، اما کسی هم فرار نکرد ... الان جوونت کشتن خود نامرد کثافت شون فرار کرده دبی و امارات و کانادا ، جایزه گرفتن یه تور بی برگشت و خوش آب و هوا .. 

تو پست قبلی هم به زور خودمو نگه داشتم بی ادب نباشم و نگم کثافت ..‌ اما این کمترین واژه ست برای اون نامردا.

حالا من دلم خوش باشه بشینم نفرین کنم که الهی اینجور بشی اونجور بشی ، چی درست میشه ، هیچی.  جوون من رفت ، عشق من رفت ، سایه بالای سرم رفت ، دیگه قراره چی جبران این فقدان رو بکنه و این همه ظلم . 

من یکی که از پدرم هم خیر ندیدم ، هر روز به شکل های مختلف  اذیتم میکنه و حقم رو میخوره . چهل ساله نگذاشته به ساده ترین حقوق  و آزادی هام برسم . حتی اگه لبخندی رو لبم ببینه بلافاصله زهرش رو میزنه وسط قلبم . 

نمیدونید چه حرفی بم زده که حتی روم نمیشه بگم .

منی که پدرم بهم رحم و مروت نداشته ، چه توقعی از غریبه ها میتونم داشته باشم ، از رئیس...‌ از فرماندار  و شهردار و از هر مسئول بی لیاقتی . 

حتی به حساب کتاب رئیس قلمچی هم دیگه اطمینان ندارم ، موردی پیش اومده که فعلا راجبش حرفی نمیزنم ، همه حرام خور ، همه ظالم و خدانترس. 

وقتی خدا خیلی وقته خودی نشون نداده دیگه همه به این باور میرسن که نیس و حساب کتابی هم قرار نیس پس بدن . 

خیر سرشون دور کعبه میگردن و بشون میگن حاجی . جانماز آب میکشن .

یعنی دلم میخواد هرچی از دهنم درمیاد نثار اول تا آخر همه شون کنم . 

از اینکه حس کنم مورد سوءاستفاده قرار گرفته شدم ، از اینکه حس کنم کسی فکر کرده من هالووَم ، چند روزه دارم حرص میخورم ، گریه میکنم ‌ . 

آخه چرا بدبختی بعضی از آدما خط پایان نداره . 

چرا ...‌

منی که با همه صاف و صادق بودم و تو هر کاری برا هرکس کردم خالصانه همه انرژی و عشقم رو گذاشتم . 

لعنت به این زندگی که تمومی نداره .

لعنت به اول تا آخرشون.