استراحت یا اضافه کاری

کل این یه هفته که کمردرد دارم اگه بگم اصلا استراحت نکردم دروغ نگفتم . فقط یه روز نایستادم پای سرخ کردنی و زدم به بیخیالی . البته بیخیالی با عذاب وجدان که دیگه اسمش بیخیالی نیس . 

یه بار تو این مدت که حال روحیم افتضاح بود عصبانی شدم و گفتم یه روز از من کار نخواید یه روز بذارید تو حال بد خودم بمونم و هی بلند نشم . باور کنید ۱۰ دقیقه نشده چنان پشیمون شدم و ناراحت که نگید . به خودم گفتم انجام همه اون کارا برام آسون تر از حال پشیمونی الانه و مجبور شدم برم از دل مامانم دربیارم و دستش رو ببوسم و بگم منو بخاطر بداخلاقی م ببخشه.  و چقدر عذرخواهی برای اعتراف به اشتباه سخته گاهی ، مخصوصا وقتی طرفت بزرگواری میکنه و مثل خودت رفتار نمیکنه ، خجالت میکشی از خودت و شرمت میگیره.  مامانم اگه هر بدی داره اما سر من داد نمیزنه و عصبانیت منو با عصبانیت جواب نمیده هیچ وقت.  

دیگه امروز با اینکه کلی کار داشتم ... سکوت کردم و بازم ایستادم پای گاز . دیروز هم یه دستم تو میگو پاک کردن بود و یه دستم تو کلاس بچه های فامیل . تمرین های طراحی م مونده بود . ترجمه مونده هنوز هم . همش وقت کم میارم . باور کنید حتی اینستا وقت نمیکنم برم یا عجله ای یه سر بزنم و با کلی استوری مونده از دوستان مواجه میشم .

دیشب مجبور شدم بشینم تا حدود ۱۲ شب تند تند تمرینات طراحی م بزنم و اصلا اینجور کار کردن که فقط رفع تکلیف باشه رو دوس ندارم . چون مطمئنم نتیجه ش برای استادم هم رضایت بخش نیس . امروز کارا فرستادم و تا فردا نتیجه ش داده میشه . 

ترجمه هم هنوز رو دستم باد کرده با اینکه حجمش زیاد نبود ولی من نرسیدم بشینم پای کار .

تازه امروز باید میرفتم آمپول هم میزدم ، تا کارا کردم شده بود ۱۱ ظهر،  تو گرما رفتم آمپول زدم و برگشتم پای ادامه آشپزی.  

فکر کن آمپول بزنی و به جای استراحت بیای بایستی پای گاز . خب معلومه درمان جواب نمیده . فقط هزینه میکنم ولی اگه یه دو روز استراحت مطلق یا حتی نصف مطلق میکردم حالم حتما خوب میشد . با این حال امروز و دیروز شکر خدا کمرم بهتره . تاول ها هم کوچکتر شدن 

خیلی وقت کم میارم ... 

اون روز برای اولین بار خواب موندم . البته مامانم متوجه شده بود و گفت چند بار صدات زدم و حتی دستت تکون دادم و تو متوجه نشدی . گفت اگه جواب نمیدادی دیگه میخواستم جیغ بزنم . معمولا برای من پیش نمیاد خواب بمونم یا خوابم سنگین بشه . با صدای اول بیدار میشم . اما اون روز خودم که با تکون مامانم بیدار شدم توش موندم که چم شده . گیج و منگ بودم . شاید مُرده بودم واقعا نمیدونم و نتونستم حرفای مامانم رو به یاد بیارم یا حس کنم . این چند روز هم شاید بخاطر دارو و آمپول ها بیشتر خواب آلوده و گیج بودم.  

بهرحال هنوز هم حال دلم خوبه . و سعی میکنم تمرینات مدیتیشن رو انجام بدم مرتب . 

با اینکه امروز از دست مامانم ناراحت شدم که چرا رعایت حال منو نکرد و تا حتی قبل اومدن سرکار من تند تند آب هویج بستنی گرفتم و آبمیوه گیری که چند قطعه بود رو شستم و اومدم کلاس ، ولی سعی کردم آرامش خودم رو حفظ کنم .

حالا هم این پست رو لابلای کلاسم نوشتم . ترجمه روی میز بم دهن کجی میکنه .