بازم خدا رسوند

یه کار ترجمه برام اومده که باید تا شنبه تحویلش بدم . راستش پولش و خودش خوش موقع اومدن   . آخه سفارش مداد رنگی جیبم رو خالی کرد . از فردا باید بکوب از هر فرصتی استفاده کنم و ترجمه کنم . فعلا نمیتونم طراحی کنم . باید ظهر هم نخوابم و رو کارم تمرکز کنم .

ممنون از خدا که فهمید الان لازم دارم و کار فرستاد .

چند وقت حس کردم هوامو داشته . باورتون نمیشه در حدی که مثلا ازش بخوام که وقتی دارم کیف و وسایل کار نقاشی م میبرم و از خونه درمیام ، آقا سر رام سبز نشه   . و آقا سبز نشد . من برای همین هم شاکرم . خیلی زیاد . باید تو هر رفتن و اومدن دعا کنم که جلوم سبز نشه . وقتی به امنیت رد بشم کلی شکرگزاری میکنم .

خیلی بیشتر از قبل دارم رو صبر و مهربون بودنم تمرین و تمرکز میکنم . سعی میکنم کمتر عصبانی بشم و کمتر شکایت کنم . حالم اینجوری خیلی بهتره .

سرماخوردگی م بهتر شده ، از سختی ش دراومدم.  مونده یه بینی پوست پوسته و یه صدای نیمه گرفته .

حتی تو کلاس هم با شاگردام خیلی صبورانه تر و آسون گیر تر شدم .

با خواهرم مهربون تر از قبل هستم   . دیگه بق نمیکنم ...

خیلی خوبه که اونقدر دوستت با انصاف باشه که تو دعوا و حرف زدن و قضاوت،  طرف خواهرت رو بگیره و بگه باید بش عشق بدی . این جمله دوستم خیلی برام ارزش داشت هرچند که طعم تلخش کامم رو اذیت کرد و منو یاد این انداخت که خوب نبودم ، اما یه دنیا درس و تلنگر توش بود و باعث شد کمی عاشقانه تر از گذشته کاراهاش رو بکنم .

ممنون دوست با انصاف و عاقل من .

امروز حلقه زدنم بهتر از هفته پیش بود . اما ضعف شدید بدنی و سرماخوردگی توانم رو برای تمرین بیشتر، کم کرده بود . چیز جالب اینجاست که حتی کسانی که تو باشگاه با من سلام علیکی ندارن ، ذوق میکنن از پیشرفت من تو حلقه زدن و هر کدوم یه قلقی بم میده . و چقدر من از مهربونی شون کیف میکنم .

هنوز نتونستم برم عیادت مادر شاگردم   .

هنوز نتونستم قرار بیرون رفتن با همکارم اوکی کنم .

گفتم بیام الان پست بذارم که اگه وقت نکردم تا هفته دیگه بنویسم ، اینجا سوت و کور نشه .

پیش به سوی کار ترجمه .