من و این صفحه

من اینجام روبروی این مانیتور . مانیتوری که راهی شده برای ارتباط با یه دنیای دیگه . صفحه ای که گذر زمان رو بی معنا میکنه و فاصله ها رو ازبین میبره.

اینجا نشسته ام بی حرف بی کلمه بی جمله .

فقط نشسته ام و ثانیه ها میروند بیخیال من ...

من دو حرفم میم و نون و دیگر هییییچ ...

من و دو روز زندگی که گویی دو هزار سال است طول کشیده ...

من و قلب کوچکم که نسبت به گذشته تندتر میتپد . شدت تپش به حدی ست که تنم را هم به لزره در می آورد .

دلم میسوزد برای این قلب کوچک اسیر در سینه ام که بی هوا میتپد و طوفانش سکون ندارد .

و دیگر هییییییییچ ...