چند روز علاوه بر گر گرفتگی ، استخونام کوفته میشن و حس درد و تب خفیفی میکنم . نمیدونم نکنه خدایی نکرده کرونا گرفتم و نمیدونم . عین بگیر نگیر شارژ گوشیم ، گلوم هم بگیر نگیر سوز داره .

هر روز هم تو آشپزخونه هی غذا میپزم و سرویس دهی دارم و اگه ناقل باشم ، همه رو مریض کنم .... نمیدونم والا ...

تا یکی دو تا کلاسم تموم نشه ،  نمیتونم برم دکتر .

کفش هام دیروز رسید . برای رسیدن کفش ها هم خیلی حرص خوردم چون ادمین پیج اصلا جواب درست نمی داد و منم فکر کردم شاید کلاهبرداری باشه ، چون یه نفر هم کامنت داد که اینا دزدن و ازشون خرید نکنید . بهرحال خدا رو شکر پول جون کندن من به باد نرفت .

بین محبت کردن و نکردن ، دوستی کردن یا نکردن با آقا موندیم همه مون . چند روز به نظر میرسید خیلی سرحال نیس و تایم زیادی رو به خواب میگذروند.  من که گاهی دلم براش و برای تنهایی ش میسوخت.  اما مگه جرات میکردم نزدیکش بشم بگم چطوری . بقیه هم همینطور.  داداشم بش گفت میخوای ببرمت دکتر ،با طلب کاری گفت نه نمیخواد من خوبم ، دکتر هم نمیرم .

حالا بهتره ولی زبونش هنوزم تلخه. 

من موندم چرا فرصت دوست داشتن و محبت کردن رو از خودش و بقیه میگیره .

خیلی حرفم نمیاد و دارم تمرین میکنم کمتر از مشکلاتم اینجا بنویسم یا حتی با کسی درمیون بذارم .

دیر میام ولی میییاااام.