دو هفته ست دامادمون میگه بریم حومه شهر پیک نیک . دو هفته ست دارم باش چونه میزنم بیا ببریمت حمام ، بازم بهونه میاره و درنهایت اون سکوت مسخره و اعصاب خوردکن.  وقتی بابا بود ما از ترسش هیچ جا نمیرفتیم ، همه مردم چهارشنبه سوری  و عید و هر مناسبتی میرن صحرا ، اونموقع بخاطر بابا محدود و محروم بودیم . حالا هم خواهرم با این لجبازی هاش همه رو معطل خودش میکنه . اونقدر ذوق داشتم که نگووو . حالا میگه نمیرم چون حمام نکردم ... نمیدونم اصلا پیش خودش فکر میکنه که ما چه گناهی داریم این وسط ! خیلی حالم رو گرفت . 

نگید ولش کنید برید چون اصلا هیچ کدوم دلمون نمیاد ، نمیشه همه مون بریم اون بمونه . 

آخرش این منم که باید در دل بی صاحب رو گل بگیرم از هرچی خواسته و آرزو .

از دیروز افتادم به تمیزکاری  آشپزخونه از یخچال و گاز و هرچی ریخت و پاش ... حرصم درمیاد یه چی که میذارم یه جا و تمیز میکنم و اونقدر به دستام فشار میارم ، بعد بقیه رعایت نکنن ، آخه یکی دو مورد هم نیس یا باید کل روز تذکر بدی یا بیخیال بشی دیگه هیچی سرجاش نیس و زحمت خودت بیشتر میشه . دیشب دیگه عصبانی شدم به داداشم گفتم نمیتونی این کاسه که خوردی بلند کنی ؟ دیگه برام مهم نبود ناراحت میشه . خسته م میکنن  . حالا کنسلی  این برنامه هم غوز بالا غوز .