امروز دیگه رفتم باشگاه . دکترم گفت اگه به دستت فشار نیاری ورزش مشکلی نداره . منم خسته شدم تو خونه . امروز رفتم و شروع کردم دوباره .

یاد شنبه های دوس داشتنی افتادم که میرفتم کلاس طراحی . کلاس رفتن هر چی باشه حس دیگه ای داره تا تو خونه کار و تمرین کردن .

دیدید خانم عبادی چه گل کاشت . حظ کردم از کارش . واقعا قشنگ بود  . با دستاش جادو میکرد .

دلم برای کار کردن خیلی تنگ شده،  دوس دارم دست به قلم بشم دوباره .

روزها خسته کننده و تکراری سر میشن،  باید بتونم یه رنگی به خاکستری زندگی م بپاشم. 

تو سایت ها و پیش دوستان دنبال جا هستم ولی هنوز خبر خاصی نیست. 

یه حرف ته دلم که میخوام بگم بدون اینکه بازش کنم .

محبت بعضی از آدم ها چقدر زود ته میکشه . طوری که خودت هم باور نمیکنی .