ته عمر آدما

حتما براتون پیش اومده که یه نفر رو تو یه فاصله نزدیک زمانی ببینید بعدش خبر فوتش رو بشنوید .

آقا سید لوازم التحریر فروش که هفته پیش که رفته بودم گوشم بشورن یعنی درست پنجشنبه پیش تو مغازه ش بود و من تندی ازش تیغ کاتر خریدم.  حال ظاهرش خوب بود و میخندید. 

اما حرف سر اینه که میدونست پنجشنبه بعدی روز آخر زنده بودنشه.  خیلی باش صمیمیتی یا حس متفاوت نداشتم . دیر به دیر هم گذرم به مغازه ش میخورد چون برام دوره.  ولی قیمت هاش نسبت به مغازه های لوکس اطراف خونه ما مناسبتره. 

دیروز بازم تند و با عجله به لوازم التحریر سر راهم سر زدم که مداد طراحی ب2 و ب 3 بخرم . گفت شده دونه ای 7000 تومن . باورتون نمیشه چقدر شوک شدم و هنگ کردم . چند بار بشون گفتم یه مداد 2500 تومنی چطور شد 7000 آخه .

خلاصه گیج و منگ یه مدل ارزونتر رو خریدم 5000 تومن اما حالا پشیمون شدم چون دو تومن اختلاف برای من که میخوام جنس مدادم خوب باشه خیلی فرق نداره . فردا میرم مداد فابرکاستر رو میخرم و یا با این مارک عوض میکنم . خیلی گرون شده . موندم از کجا وسیله بخرم .

مداد طراحی فابرکاستر تو شهر شما چنده ؟

از کجا به کجا رسیدم ... خلاصه خدا بیامرزه آقا سید رو . مرد و راحت شد و ظلم بیشتر ندید .

تفکر این اتفاق برای من اینه که من اگه بدونم جمعه بعد نیستم چه حالی میشم . چند تا کار عقب مونده دارم و به چند تاش میتونم رسیدگی کنم . مسلما آقا سید هم چیزی رو حس نکرده بودم و صدالبته براش بهتر بود چون اگه میفهمید پنجشنبه بعد نیس هر روز صدبار میمرد و عملا کاری نمیتونست انجام بده .

ته عمر بعضی از آدما مثل یه بخار میمونه که با نسیمی تموم میشه و ته عمر بعضی دیگه مثل دود میمونه که حتی اگه تموم بشه جاش و سیاهی ش میمونه .

توی سرم افکار مبهمی راجب این اتفاق هست که نمیتونم هضم شون کنم و حتی نمیتونم درک شون کنم .

طرحم تموم شد ولی پردازش نهایی سایه ها و اشکالات جزئی ش مونده .

امروز جمعه ست و کلی کار دارم اگه برسم کمی از پردازشش رو انجام میدم اگه نه میمونه تا فردا صبح سر کلاس .

اگه سر راتون بود قیمت مداد طراحی رو بپرسید مارک فابرکاستر.  ممنون میشم.