بازم روزمره

این هفته همونطور که گفته بودم یوگا نرفتم که ترجمه کنم . خدا رو شکر امروز ظهر تونستم تمومش کنم . اما خستگی تمام وجودم رو گرفته . همش حس ضعف و خستگی و خواب آلودگی دارم .

نقاشی اصلا نکردم تا همین یه ساعت قبل کلاسم تو آموزشگاه. 

تعیین سطح بچه‌ها تو زبانکده با منه . امروز به مدیر داخلی مون گفتم چون میام از محیط کلاس و کولر استفاده میکنم هزینه این یه ماه تعیین سطح رو برام حساب نکنن.  نمیخوام مدیون بشم .

طرحی که تو دستمه خیلی پر کاره اما خیلی قشنگه.  زیاد روش وقت نکردم کار کنم اما در همون حد هم لذت بخش بود . استادم هم این کارو دوس داره و هیجان زده ست ببینه تا آخرش چی میشه .

اگه تو خونه بودن اذیتم نمیکرد دلم میخواست یه مدت حداقل همین ماه رمضان یوگا نرم . راستش مثل قبل باش ارتباط برقرار نمیکنم اما بودن تو جمع بچه‌ها حالم رو خوب میکنه و بیشتر بخاطر همین میرم . کمی بی نظمی مربی و زیاد حرف زدنش از کلاس خسته م میکنه . و میدونم که تو خونه موندن بیشتر و بیشتر خسته م میکنه به هزار دلیل.  ولی دلم میخواست جور دیگه ای بود که هرکار رو به اجبار انجام ندم . گاهی هم خودمو آزاد و رها بذارم . به بدنم استراحت بدم . بیچاره بدنم صبح تا شب تن به کارایی میده که همه شون اجباری هستن . از هیچی استراحت نداره . مرخصی نداره .

قدر داشته هاتون رو بدونید دوستان عزیزم.