خونه ما خود جهنم است.

امروز از فرط گرما دیگه نتونستم تحمل کنم و کلی به حال خودم گریه کردم . از اینکه تو زندگی من حتی هوا هم به قدر کافی یافت نمیشه و جهنم خونه ماست . دعا کردم بمیرم . اما به دعای گربه سیاهه بارون نمیباره . غر غر هم کردم اما همش بی فایده ست . همش دارم فکر میکنم چکار کنم که کمتر گرما رو حس کنم . تو هوای 50 درجه تو خونه ما کولر ساعتی روشن و خاموش میشه . از خودم و حال بدم کلافه م و هیچ راه نجاتی پیدا نمیکنم . واقعا موندم که کدوم دردم رو درمون کنم . این روزها گرما و خیس عرق شدن هم به مشکلاتم اضافه شده . تو خونه خودمون و تو این دنیا گرما میکشم ، اون دنیا هم برم خبری از کولر نیست . مستقیم میندازنم تو کوره داغ .

یه وقتهایی زندگی خیلی غیرقابل تحمل تر از وقت های دیگه میشه . مثل این روزهای من که کوچکترین مسئله یعنی گرما هم بهش اضافه شده . والا هیچ خونه ای تو این گرما کولرش رو خاموش نمیکنه . زندگی خودش سخته ما خودمون هم به خودمون رحم نمیکنیم . اصلا پدر و مادر من از بس یه عمر تو بدبختی زندگی کردن انگار حالا هم نمیتونن جور دیگه زندگی کنن . اون موقع ها کولر و یخچال و تلویزیون و خیلی چیزای دیگه نبود و مجبور بودن سالها تو محرومیت سر کنن . حالا هم که همه چی هست زورشون میات رفاه داشته باشن و از داشته هاشون لذت ببرن . من بدبخت هم که قسمتم زندگی کردن تو این خونه ست حتی از هوای کولر هم محرومم .

امروز از شدت عصبانیت به خدا گفتم تو انگار کری و صدای منو نمیشنوی . پشیمونم . جاهلم . صبرم تموم شده . سیستم بدنم ریخته به هم . کاش این شدت گرما و عرق کردن علایم یک بیماری لاعلاج باشه و راحت بشم .

قلمم خیلی تلخ شده خودم هم تلخ تر. با یه من عسل هم نمیشه قورتم داد. خدا به داد دل دوستان مجازی برسه که میان و منو میخونن.

خدا کنه حالم بهتر بشه و اینقدر تو حال بدم نمونم . اما میدونم که فردا صبح هم همین آش و همین کاسه . بازم از تو رختخواب خیس عرق بلند میشم و بازم حالم خراب میشه . اما دیگه از این حال تکراری نمینویسم . چه فایده داره هیچی عوض نمیشه هیچ تحولی و تغییر حالی صورت نمی گیره .

زندگی من یعنی درد و مرض و غرهای پدر و درد مجردی و احیانا مشکلات مالی و هزار چیز دیگه ...