ترس و نگرانی از آینده

این مدت حالم نسبت به گذشته خیلی بهتر بود و روحیه بهتری داشتم و برای همه چیز خدا را شکر میکردم و حس رضایتم بیشتر بود . هنوز هم به این روش دارم ادامه میدم . اما یه سری نگرانی ها و استرس و ترس ها مثل سلول های بدنت میشن جزئی از وجودت و نمیتونی به هیچ راهی اونا رو از خودت بکنی و جدا کنی .

دیروز همین طوری یه دفعه ای یادم افتاد که 34 سالم شده و هنوز تنهام و یه دفعه یه ترس بزرگتر تو دلم اومد که وای اگه خیلی دیر بشه و من یائسه بشم و پ ر ی و دی نشم چی میشه ؟؟؟ وای دیگه فرصت بچه دار شدن رو هم از دست میدم . یعنی اگه یه ازدواج دیرهنگام داشته باشم یه طرف قضیه ست ، بچه دار نشدن یه طرف دیگه ماجراست . باور نمی کنید که چقد وا رفتم و از درون آوار شدم دلم میخواست همون موقع کسی پیشم بود که درکم میکرد و این حرفهام رو بش میزدم . عمق وجودم شد نگرانی و ترس از آینده . این نوع نگرانی برای بار اوله که تو وجودم شکل گرفته ، یه جورایی شوک شدم و تعجب کردم که چطور این قضیه رو فراموش کرده بودم .


من یه جورایی وسط برزخ و جهنمم. یعنی اگه مجرد بمونم و خدایی نکرده پدر و مادرم نباشن ، من میشم پرستار یه عمری خواهر و برادرم . که البته اونا هم وضع شون دست خودشون نیست و ناچارن . من میشم یه ربات که از صبح تا شب کارکنه بدون اینکه از جایی انرژی بگیره . این یعنی پایان زندگی از نوع بدون مرگش .

نگرانی از ازدواج دیر موقع و ترس بچه دار نشدن هم یه طرف . یعنی اگه اگه خدا لطف کنه و ازدواج کنم با کلی انرژی های از دست رفته مجردی وارد دوران تاهل میشم و از درون تو خالی ام . البته میدونم و خودم رو پر از عشق به خونه و همسر و بچه احساس میکنم . اما توانایی های دیگه م ناخودآگاه از دست رفته . اگه بچه دار نشم چی؟؟؟

من همین الانم عاشق مادر شدنم . چه کنم ؟؟؟

توت ، ( توت ، یکی از دوستان وبلاگی منه )  من عاشق اینم که شکمم بالا بیات و بچه م توش رشد کنه . عاشق اینم که دست رو اون برآمدگی بکشم و محبتم رو به بچه م منتقل کنم . عاشق اینم که گرمای وجودش رو درونم حس کنم . اصلا آرزومه به این مرحله برسم .

کاش هر کس میتونست به اندازه کافی و لازم ، شاکر اون چیزی باشه که خدا بش داده . من همسری ندارم ، بچه هم ندارم و همه امیدهام رو از دست رفته میدونم .

خدا کنه که در اشتباه باشم و یه روز بیات که بفهمم همه نگرانی هام بیخود بوده .

خدا همه جای زندگی هست و کافیه اراده کنه من همین فردا ازدواج میکنم و بعدشم بچه دار بشم . اما اگه نخوات چی ؟؟؟  اگه حکمتش رو بر چیز دیگه ای گذاشته باشه چی ؟؟؟

من تاب تحمل این حکمت و تقدیر رو ندارم . بخدا ندارم ...

من با همین حال خوب و بدم ، ترجیح میدم اصلا نباشم . از خدا میخوام اون روزها ی ترسناک رو بهم نشون نده . حالا که تا اینجا چیزی نداده ، بقیه ش رو هم بگیره و منو راحت کنه .  نمیخوام بی کس و تنها بمونم . نمیخوام مثل یه ربات پرستار زندگی کنم . نمیخوام فقط از زندگی درد رو داشته باشم .

دلم زندگی مستقل میخوات ، یه خونه گرم و امن .

امیدوارم کسی نیات بگه ، بابا مجردی راحتی و آزاد ، بله میدونم تو هر نوعش سختی هایی هم هست . اما عشق به بچه جای خیلی چیزا رو پر میکنه حتی یه شوهر بد .

تروخدا منو ملامت نکنید که ای بابا تاهل یعنی دردسر . خودم همه این چیزا رو میدونم .


نظرات 7 + ارسال نظر
سیما دوشنبه 14 دی 1394 ساعت 03:22 http://gholak-banoo.persianblog.ir

سلام،
این اولین پستی بود که توی بلاگ خوندم.خوشحالم به اینجا رسیدم. قلمت زیباست و حست رو قشنگ نوشتی.
مادر شدن اروزی قشنگی هست. یافتن کسی بشه همسرت، همراهت خیلی سخت نیست. جامعه ما سختش کرده. امیدوارم یکی بیاد که همراه خوب دقایقت بشه. با هم رویاهاتون رو بسازید، بخندید و عاشق بشید.

سلام سیما جان خوبی . خوش اومدی .ممنون که منو خوندی و محبت کردی .

زهرا پنج‌شنبه 10 دی 1394 ساعت 17:07 http://khunamun.blogsky.com

حتما خدا میخواد. چرا که نه.
همین کمک بی ادعای تو برای خواهر و برادرت کلی پیش خدا ارزش داره و حتما پاداشت رو هم تو این دنیا هم اون دنیا میده.
اگه بتونی کمی نترس بشی و به قول خودت از پس زده شدن نترسی خیلی خوب میشه. اینجوری راحت تر میکنی واسه خودت کاری کنی. اونی که ازت خوشش بیاد کاری به اخلاق بابات نداره. فقط تورو میبینه. مخصوصا که متوجه بشه تو خودت رفتار پدرت رو تایید نمیکنی.
برای شرایطی مثل تو غریبه خیلی بهتر از فامیله.
که زیادم درگیر پدرت نمیشه. تو محیط کار و اینا بهتر میتونی آشنا بشی.
حتما خدا کمکت میکنه. من خیلی دعات میکنم.

ممنونم عزیزم . همه حرفات درسته . منم بیشتر سعی میکنم.

زهرا چهارشنبه 9 دی 1394 ساعت 00:20 http://khunamun.blogsky.com

سلام عزیزه دلم.
الهی قربونت برم این نگرانیهات اصلنم غیر طبیعی نیست. تو حق داری دلت بخواد ازدواج کنی حق دادی دلت بخواد مادر بشی.
ولی خودتم باید تلاش کنی. ینی شرایطتت خوبه. اینکه شاغلی و نجیبی و بل حجب و حیا. تلاش کن. سعی کن اگر آدم مناسبی دیدی واسطه ای بفلستی و بخوای معرفیت کنه. اوندفه هم بهت گفتم. اصلا اشکالی نداره یه واسطه بره و تو رو معرفی کنه. حتی مادرتم میتونه اینکارو بکنه.
بچه که نیستی بخوان گولت بزنن یا سواستفاده کنن ماشالله عاقل و یالغی و تشخیص میدی.
شاید یکی از دلایلش شرایط خانوادت باشه. به این منظور که مثلا تو اشناها و فامیل کسی بخواد برات اقدام کنه اما بگه حتما بعد صد و بیست مسولیت خواهر و برادرش میفته گردن من. این تفکر رو سعی کن دور کنی. شرمنده که اینجوری دارم میگما خدا منو ببخشه یه وقتی دلت نشکنه، دارم میگم ممکنه این فکر هم بکنن بعضی ها.
مثلا مادرت جا بندازه که تو حق زندگی داری و بعد ازدواجت به هیچ وجه این مساله دست و پا گیره زندگیه تو نیست. الهی که خدا شفا بده و کمکت کنه قربونت برم. سعی کن خودتونم قدمی بردارین. ببخشید من دارم رک میگما. اگر دوست داری تایید نکن نظرم رو.
تو مهمونیا و جلسات زنونه به خودت برس شرکت کن. از محیط کارت حرف بزن از ویژگیهای مثبتت حرف بزن.
خیلی دعات میکنم عزیزجون. خیلی یادت میکنم.

مرسی زهرا جون . چرا باید ناراحت بشم و چرا نباید نظرت رو تایید کنم . تو داری محبتت رو نشون میدی و نگرانی هات برا من . مرسی خانمی . البته من همه این موارد رو سعی میکنم انجام بدم ولی راستش انگار اثر نداره دیگه هم چون بزرگتر شدم قدرت ریسکم برای جور کردن مورد مناسب و فرستادن واسطه خیلی کم شده . از نه شنیدن و پس زده شدن میترسم . میترسم خودم رو ضایع کنم . اتفاقا اون مسئله که گفتی شاید طرف از مسئولیت خواهر برادر من در آینده بترسه و فراری باشه تا حد زیادی درسته . و همچنین اخلاق فوق العاده تند و سخت گیر پدرم که همه رو پرونده و همه این عوامل باعث شده ازدواج من به تاخیر بیفته . البته من کاملا باور دارم هر چی خدابخوات همون میشه و اگه اون بخوات هیچ کدوم ازاین موارد مانع نمیشن . خدا کنه خدا بخوات.

خانومی سه‌شنبه 8 دی 1394 ساعت 02:40 http://khanoomi.blogsky.com/

اولا، ممنون از حضورت در خانه کوچک ما
دوما، خوب تو باید بدنبال موقعیت ازدواج باشی،،منظورم اینه که بدنبال فرد ایده آل برای زندگی باشی ....منتظر نباش تا پیدا بشی،،،پیدا کن،،،بهش نزدیک شو و مراودات رو گسترش بده......اینجوری از زندگی هم لذت میبری و دیرشدن برات بی معنی میشه

بله اتفاقا همه دوستان این نظر رو داشتن . انشالا بیشتر تلاشم رو میکنم برای دیده شدن. ممنونم

توت شنبه 5 دی 1394 ساعت 13:57 http://pasazvesal.blogsky.com

می دونی دلم رو غم گرفت... چون اون لحظه که احساساتم رو می نوشتم فکرش رو نکردم که شاید کسی با خوندنش دلش بخوادش و ذره ای اگه این حس تو ذهنم میومد مطمئنا ثبت نمی کردم
نمیگم اشتباه کردم چون همه اومدیم که تو وبلاگ هامون از حس هامون بگیم و اگه اینجا هم حرف نزنیم دیگه منفجر خواهیم شد
اما می خوام بهت بگم که تو خودت هم باید برای بدست آوردن چیزی که می خوای قدم برداری
آشنا شی... بسپری که معرفیت کنن. باید موقعیت ها رو بسازی نمیشه که همه اش رو هم واگذار کنی به خدا... خدا هم در جایگاه خودش اما باید در راستای هدفت حرکت کنی
تو نت بزن "ماجراهای خواستگاری" تو اون وب اکثرا دنبال زوج مناسب خودشون هستن. همچنین نویسنده اش. شاید اون فضا کمکت کنه....
قصدم نصیحت نیست ها... من باب دوستی گفتم همه چیز رو

توت عزیزم ممنونم ازت . اصلا اشکال نداشت که از حست نوشتی . من قبل از اینکه شنبه پستت رو بخونم . روز جمعه این نگرانی رو تو وجودم حس کرده بودم و برام جدید بود . دیگه پست تو رو که خوندم ایده شد که از حس خودم هم بنویسم . ممنونم از راهنماییت . تو لطف داری

من شنبه 5 دی 1394 ساعت 12:09 http://meslehichkass.blogsky.com/

سخت نگیر و یکی را انتخاب کن
من خودمم خیلی سخت گیرم
ولی تو کمی دنیا را بهتر نگاه کن
یه مشاوری بهم میگفت کسایی که شاغل هستن در حد 50 درصد هم با هم توافق داشته باشن میتونن ازدواج کنن
چون نزدیک به بیشتر از 70 درصد زمانشون را با هم نیستن.... و حیفه که بقیه عمرشون بدون همسر و لذتهای متعاقب اون بگذره....

چه تفکر جالبی واقعا هم میشه کنار اومد . ایجاد رابطه بین شاغل بودن و کمتر اختلاف داشتن برام جالب بود یعنی شاید تا حالا بش دقت نکرده بودم . مرسی

soly شنبه 5 دی 1394 ساعت 09:38 http://www.soly61.blogsky.om

غمنامه ات مثه زندگی منه!! ولی...
وخدایی که در این نزدیکیست...

خوش اومدی .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد